"Yazmak, varoluşsal bir bunalımın, en azından bir süreliğine, başka bir varoluşsal bunalıma dönüşmesidir." - Franz Kafka"

yazı resim

mutlu musun yokum artık?
hiç olmadığım gibi yok ettim kendimi sende...
yılları derleyip topladım yüreğimde
kilitler vurdum en derin mahsenine anılarımın
sessiz sedasız geldin ...
bir enkaza koyup gittin..
mutlu musun?
sevgimi sorguladın,katli vaciptir dedin sonunda
kırdın kalemi....
ya yüreğimi?
mutlu musun ey mavi gözlü yalnızlık?
söylemek istemediklerimi aldın dilimden nihayet
nihayet isyanlarımı tetikledin
sessiz sedasız yazıp çizerken sevgini
bir gök gürültüsüne iliştirdim ben sana nefretimi
mutlu musun?
oysa ben bende yaşa istedim
sen olmasanda sensizliği sevmiştim...
bir şey istemedim,beklemedim...
çok mu sustum diyorum kendime şimdi
ya da çok mu sağır oldum?
çok mu kör?
nerde hata ettim?
çok mu bekledim seni?
çok mu tükettim yoksa hiç olmadığın halde?
mutlu musun?
bak yokum artık...
gittim...
gelmiyeceğim,bir daha bekleme!

27/01/2007 Edirne
Çiğdem SELÇUK

KİTAP İZLERİ

Dokuzuncu Hariciye Koğuşu

Peyami Safa

Acının ve Istırabın Edebiyatı Peyami Safa'nın "Dokuzuncu Har-iciye Koğuşu", hastalığın pençesindeki insan ruhunun zamana meydan okuyan bir keşfi olmaya devam ediyor. Edebiyatın en temel işlevlerinden
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön