Şimdi şehrin lambaları yanmıyor
Yaşıyorum ışıksız sokaklarda
Yokluyorum yok yerinde
Meğer onda unutmuşum kalbimi
Şarkılar ay gibi yalnızlığa yürüyor
Düşlerim dipsiz karanlıkta uyuyor
İçimde uzun bir boşluk büyüyor
Meğer onda unutmuşum kalbimi
"“Yazmak, kelimelerle dövüşmek gibidir; bazen kelimeler öyle bir yumruk atar ki, yazar bile şaşırır.” – Vladimir Nabokov"
"“Yazmak, kelimelerle dövüşmek gibidir; bazen kelimeler öyle bir yumruk atar ki, yazar bile şaşırır.” – Vladimir Nabokov"
Şimdi şehrin lambaları yanmıyor
Yaşıyorum ışıksız sokaklarda
Yokluyorum yok yerinde
Meğer onda unutmuşum kalbimi
Şarkılar ay gibi yalnızlığa yürüyor
Düşlerim dipsiz karanlıkta uyuyor
İçimde uzun bir boşluk büyüyor
Meğer onda unutmuşum kalbimi
