"Gelecek, eskiden ne güzeldi, şimdi ise sadece bir sonraki teslim tarihi." – Woody Allen"

Mavinin Gizemi

Aşkların en güzelini kalbime salan, tüm güzelliklere layık sevgili; sevmenin nedeni, niçini olmaz. Ben kapkaranlık bir gecede tüm yıldızlara açtım kollarımı birdaha kapanmamak üzere ...

yazı resim

]
Mavinin Gizemi

Haykırmak isterdim içimdeki sonsuz sevgiyi sana doya doya, duya duya, sesim soluğum kesilinceye kadar defalarca , defalarca o bir çift sözcüğü duymasını isterdim tüm dünyanın. Seni seviyorum demek bile yetmiyor artık sana olan sevgimi anlatmaya, yüreğimin tüm kapılarını sonuna dek sana açmaya. Ben değil , yüreğim konuşuyor artık, onun sesini dinliyor, onun dilini anlamaya çalışıyorum. Söyle sevdiğim sen anlayabiliyor musun yüreğimin dilinden. Seni saklayıp, bir daha açılmamak üzere tüm kapılara kilit vurduğunu, hiçbir kaçış yolunun olmadığını da söyledi mi ?

Boşuna anlamsızdı kaçışların, korkuların. Sen nereden bilebilirsin ki zamanın ne getirip, neler götüreceğini. Her anı doya doya yaşamak varken anlamsız korkularla zehir etmek niye ?

Uykuya hasret gözlerim kan çanağı şimdi. Dur gitme, gitme bitanesi. Beni böyle çaresiz, yüzüstü birakma. Böyle elim kolum bağlı terketme beni .

Niye böyle delice sevdim. Böyle delicesine bağlandım sana. Beni sana sürükleyen neydi , bilemiyorum. Sevdim, çok sevdim ve hala da çok seviyorum. Bu sevginin tek kaynağıydı yüreğin, içtenliğin, yaşamatutkun ve en önemlisi o sevgi dolu sıcacık yüreğindi beni sana sıkıca bağlayan.

Aşkların en güzelini kalbime salan, tüm güzelliklere layık sevgili; sevmenin nedeni, niçini olmaz. Ben kapkaranlık bir gecede tüm yıldızlara açtım kollarımı birdaha kapanmamak üzere ...

Renklerin büyüsüne inanmışımdır hep. Sır dolu bulmuşumdur herzaman. Tüm yaşamımı renklerle boyamış. Bir renk yakıştırmıştım hayatımdaki herşeye. En yakın arkadaşım beyazdı. O en çok beyaza yakışıyordu. Tüm sıkıntıların, dertlerin , o anlamsız karanlıkların yerini o süt beyazlığında kaybettim. İyiki varsın. İyiki yanımdasın benim birici beyaz karanfilim.

Sevgiyi yüceleştiren, her ana farklı değerler veren eşsiz sevgili; maviyi de sana yakıştırmıştım. Maviydi senin rengin. Sana olan bu içimdeki sevgi bir okyanustu yüreğime sığmayan. Çok severdim maviyi. Bana ait olan, olmayan herşeye de maviyle bakmaya başlamıştım.

Çünkü sen maviydin, mavi de herşeyimdi ... ] ]

KİTAP İZLERİ

Ayaşlı ile Kiracıları

Memduh Şevket Esendal

Ankara'da Bir Apartman Dairesi: Cumhuriyet'in Mikrokozmosu Memduh Şevket Esendal'ın ilk olarak 1934'te yayımlanan ve adeta bir edebi zaman kapsülü niteliği taşıyan romanı Ayaşlı ile Kiracıları,
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön