"Yazarın özgürlüğü, yazdıklarının okurun aklını karıştırma özgürlüğüdür. Yoksa niye yazsın ki?" – Terry Pratchett"

Leblebi Tozu

Arka sayfalarında bıraktığım çocukluk saflığı.

yazı resim

Uyarılmıştım!
Üflenmesi sakıncalı listesine kayıtlı,
Olası ihmallerin vebaline dair.
Üfledim!
Değil gözüm,
Tüm vücudum toza bulandı.
Telaş içinde antik vazayu kırmam da..
Süpürge kopçasını yanı başında getirdi.
Kaçma zamanı!

uyarılmıştım!
Uyuyan bebeklerin yanında,
Olası zılgıtlara karşı,
Çenemi tutmam husunda..
Ama en güzel golü ben atmıştım..
Ve en koca camı kıran da ben,
Bebeği uyandıran da.
Uyandırmıştım.
Yine uyuyana kadar sallamak bana kaldı.
Sokakta körebe, ben nöbetçi dadı.

Uyarılmıştım!
Kaldırıma denk gelen omzuma,
Asmam için içi boş çantamı.
Bir gol daha yedim, sağ omzumdan.
Üstelik bir otbüs bileti taşıdığım,
Görkemli çantamdan.

Çocuk işte! diyen dahi olmadı.
Azarlandım, haşlandım.
Sadece uyarıldım.
Terliklerin topukları...
Ben bu işi sevmedim.
Büyüyeceğim!

KİTAP İZLERİ

Sessizin Payı

Nurdan Gürbilek

Edebiyatın Vicdanı: Nurdan Gürbilek "Sessizin Payı"nda Adaletin Peşinde Siyasal kutuplaşmaların ve susturulmuş tarihin zeminini çatırdatttığı bir coğrafyada yazar nerede durur? Adalet arayışında edebiyatın sunduğu imkân
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön