"Yazmak, varoluşsal bir bunalımın, en azından bir süreliğine, başka bir varoluşsal bunalıma dönüşmesidir." - Franz Kafka"

yazı resimYZ

hangi ekmeğe katık yapsam acımı
takılıp kalıyor şurama!..
kurduğum sofrada kırık tabaklar
tenceremde Azrail çorbası!..
yıkılan evler giriyor düşüme
güneşi yutan toz bulutu
beşikleri dolduran demirler, tuğlalar
bebeklerin kapanan gözkapakları...

hangi ekmeğe katık yapsam acımı
takılıp kalıyor şurama!.
soğanlar doğruyorum günboyu
gözümden akan nehir ulaşamıyor denizine
kuruyup gidiyor kirpiğime tutunan otlar
yılanlar içiyor yatağındaki suyu
boynun büküyor, yaprağını döken söğüt dalları...

hangi ekmeğe katık yapsam acımı
takılıp kalıyor şurama!..
küfürler iliştiriyorum dilime
ne garip, dualar giyiniyor sözlerim
arsız bir kalabalık tekbir getiriyor kuyu başında
yaşamak diyorum, trampasıdır ölüm ile dirimin
başka çarem yok, yıkılan evleri dikiyorum yerine
dönüyor dünya
yeniden büyütüyorum doğan bütün aşkları!..

KİTAP İZLERİ

Eşekli Kütüphaneci

Fakir Baykurt

Fakir Baykurt’un Vasiyeti: Kapadokya’da Bir Umut Destanı Bir yazarın son eseri, genellikle edebi bir vasiyetname niteliği taşır; kelimelerin ardında bir ömrün birikimi, son bir mesaj
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön