"Yazarın özgürlüğü, yazdıklarının okurun aklını karıştırma özgürlüğüdür. Yoksa niye yazsın ki?" – Terry Pratchett"

yazı resim

Son kez sığınıyorum kalene

Gölgesinde yeşeren papatyalar elimde

Davetkâr haykırışların sarhoşluğunda

Elimi uzatıyorum kapı önümde

Haykırışlar küfrediyor bu sefer!

Soğuk

Üşüyorum

Papatyalar boynunu büküyor

Korkuyorum

Hançer saplanıyor yüreğime

“Seviyorum” diyor ses

Ve ekliyor

“Ama senin gibi değil!”

Gidiyorum

Bir daha, bir daha ve bir daha…

Son kez sığınıyorum kalene

Gerçekliğin cesareti ellerimde

Bekleniyor olmanın sarhoşluğunda

Elimi uzatıyorum kapı önümde

Gelmemeliydin diyor bu defa

Kırılıyorum

Kızıyorum

Cesaretimin gücü tükeniyor

Korkuyorum

Hançer saplanıyor yüreğime

“Seviyorum” diyor ses

Ve ekliyor

“Ama senin gibi değil”

Susuyorum

Bir daha, bir daha ve bir daha…

Son kez sığınıyorum kalene

“Karmaşık kelimeler dağarcığım” koynumda

Anlaşılmamışlığın yükü sırtımda

Zorluyorum davet beklemeden kapıları

Susturup sesi

“Seviyorum” diyorum

Ve ekliyorum

“Ama senin gibi değil!”

KİTAP İZLERİ

Cumhuriyet'in İlk Sabahı

Şermin Yaşar

Cumhuriyet'in Şafağında Bir Çocuğun Adımları Tarihin büyük anlatılarını, savaşların ve kuruluşların destansı öykülerini kişisel ve dokunaklı kılmak edebiyatın en zorlu görevlerinden biridir. Şermin Yaşar, "Cumhuriyet'in
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön