"Edebiyatın acımasız kuralıdır: Okur, yazarın ölüsüyle dans etmekten daha çok zevk alır." – Edgar Allan Poe"

Hiç Yağmur Üşür Mü Anne?

yazı resimYZ

Sensiz parlayan yıldızlarla
Bitmek bilmeyen yalnızlığımla
Sana geldim bu gece anne.
Islak gözlerimle ,
Yağan yağmur tanesiyle ,
Senin gül tenini
Toprakta koklamaya geldim anne.
Sakın üzülme üşüyorum diye
Hiç yağmur tanesi anne yüreğinde üşür mü ?

Sensiz ısıtmayan güneşle ,
Özlemini yüklediğim yüreğimle ,
Üşüyen ellerine dokunmaya geldim anne.
Toprağında biten dikenleri
Karla örtmeye geldim anne.
Sakın üzülme anne
Heybeme beyaz karları yükledim diye.
Sakın kederlenme anne
Gözlerimde ayazları görüp üşüyorum diye.
Hiç kar tanesi ana yüreğinde üşür mü ?

Sensiz kuruyan güllerimle,
Her nefesimde
Sana ağlayan gözlerimle ,
Çiceklerin açtığı
Yüreğinde ağlamaya geldim anne.
Baharların konakladığı saçlarına
Cennet kokulu avuçlarına
Çicek kokulu nefesimi vermeye geldim anne.
Sakın üzülme anne
Ölümün koynunda geziniyorum diye
Hiç annesine kavuşacak evlat
Ölümde üşür mü anne ?

17.01.2006

KİTAP İZLERİ

Nohut Oda

Melisa Kesmez

Melisa Kesmez’in ‘Nohut Oda’sı: Eşyaların Hafızası ve Kalanların Kırılgan Yuvası Melisa Kesmez, üçüncü öykü kitabı "Nohut Oda"nın başında, Gaston Bachelard'dan çarpıcı bir alıntıya yer veriyor:
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön