Öyle çok geride kalmış ki anılar... Dönüp bakmaya halim kalmamış eskimiş yıpranmışlıklarımdan... Şimdi dönmek istiyorsun, dönmeni istiyorum... Ama cesaretim yok...
Elimi uzatmak istiyorum sana, geri dönmen için... Öyle yakınsın ki gerek yok... Buna rağmen uzanamıyorum sana, öyle sıkı bağlamışlar ki elimi kolumu... Dokunuşların tenimi ürpertse de kavuşamıyorum sana...
Yüreğim zor duruyor yerinde... Bir nefeslik heveslerle yıprandı bu hayat ve şimdi... En baştan başlayabilmek var olgun bir aşkın tazeliğiyle...
Ne kadar güzeldin sen geçmişimde ve ne kadar kötüydü hayat bize... Bir dakikalık kavuşmalara muhtaç kaldık yıllarca... Ve şimdi...
O kadar yıpratmış ki aşksızlık bizi, aşkınla güçlenmeye halim yok...
KİTAP İZLERİ
Esir Şehrin İnsanları
Kemal Tahir
Kemal Tahir’in İşgal İstanbul’unda Parçalanan Bir Ruhun Portresi Bir imparatorluk çökerken geride kalanların ruhunda açılan yaraları, bir ulusun en karanlık anlarında kendi kimliğini nasıl aradığını
İncelemeyi Oku
