"Gelecek, şimdinin geçmişidir; yani hiçbir şey yeni değildir, sadece daha pahalıdır." - Kurt Vonnegut"

yazı resim

Yaktım,
Bana bıraktığın ne kadar artık varsa.
Ellerimi ısıttım,
Yüreğim avucumda.
Öyle çokmuş hatıran
Söndüremedi ateşi gözyaşım.
Dönüp bakmaya korktuğum
Sen, kısa ömrümün büyük acısısın.

Yok tek damla tadı,
Sensiz yaşadığım herhangi bir akşamın.
Öyle ya,
Artık ben artık bir sakatım,
Filizlerimi sende bıraktım.

Bakamıyorum yoluna,
Titriyor kalbim her kıvırcık saçta.
Ya sensen yabancı kollarda.
Korkuyorum, yaşayamıyorum.

Bir seni beklemiştim,
Gelmedin.
Geriye bir çaresizlik kaldı
Bir ölüm.
Seni böyle severken
Ölebilir miyim, sorma
Ben artık onu bile bilmiyorum.

Can yarım, eksik hayat.
En dibe vurmuş
Kuyuda kalmış Yusuf.
Senden tek hediye acıysa
Aldım, sardım sımsıkı
Yıkıldım Elif'im, gözünaydın.

Elimde artık iki yıl taşıdığın yüzük,
Gümüşü ayrı soğuk
Öylece masamda.
Kanıyor yüreğim,
Buz kesmiş gözüm.
Olsun gülüm,
Yansa da ölüm.

KİTAP İZLERİ

Masumiyet Müzesi

Orhan Pamuk

Hatıraların Varlığa Dönüştüğü Yer: Masumiyet Müzesi "Hayatımın en mutlu anıymış, bilmiyordum." Orhan Pamuk'un 2006'da Nobel Edebiyat Ödülü'nü kazanmasının ardından yayımladığı ilk büyük romanı olan Masumiyet
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön