"Yazmak, aslında, hayatın size attığı tokatlara küfür etmenin en kibar yoludur." – Virginia Woolf (kurgusal)"

Gece Hüzün Ve Umut

yazı resim

Bazı akşamlar içimi garip bir his kaplar

Gelişinden bellidir

Gece hüznün gecesidir

Saatler ilerler

Gözlerim hariç bütün gözler

Uykunun o tatlı ağırlığına yenik düşer

Yalnızlığın siyahı, gecenin siyahına karışır

Kara bir sis olur,çöker üstüme

Ortalık tamamen siyaha büründüğünde

Gönlüm görür herşeyi

Maziyi,yitip gidenleri

Bir sızı başlar yüreğimde

Tanıdık bir sızı

Ne zaman kapandı desem daha da derinden hissedilen

İhanet bıçağının yüreğimdeki gizli yarası

Bu yara bir sevda ihaneti değil

Başka İhanet

Dedim ya bir türlü kabuk tutmaz

Merhemi de bulunmaz bir yara

Gizli gizli kanar durur derince

Sessizlik kimsenin duymadığı

Kulaklarımda yankılanan bir çığlık olur

İçime işler

Saatler daha da ilerler

Bir hüzün gecesi daha gözyaşlarıyla biter

Sonra...

Derinden bir ezan sesi duyulur

Sessizliğin çığlığını dindirir kulaklarımdan

Tan yeri ağarmaya başlar

Gecenin siyahı yavaş yavaş saklanır gölgelere

Güneş kendini göstermeden

Tatlı kızılını akıtmaya başlar hevesle

Bulutlar neşelenir

Işık oyunları oynarlar gökyüzü sahnesinde

İlahi rahmet sağanak olur, yağar yeryüzüne

İçimdeki hüzün yerini derin bir huzura bırakır

Bütün mahlukat ve tüm sevdiklerim

Dönerler mana aleminden

Dünya alemine

Bense şükrederim herşeye, gecenin mahçubiyetiyle

Yeni umutlar yeşerir gönlümde

İlahi bir sevinçle başlarım yepyeni bir güne...

Yorumlar

Başa Dön