"Yazarın özgürlüğü, yazdıklarının okurun aklını karıştırma özgürlüğüdür. Yoksa niye yazsın ki?" – Terry Pratchett"

Bir Beden Adisyonu Üzerine Derinlemesine Felsefe

.

yazı resim

Çırılçıplak Hande
‘Ruhu çekilmiş yatak’la sevişgen

Muamele: yüzükoyun

Esmer sularında yüzdürüyor
Eril-mavi gemileri

Kirletiyor çeperini
Gözyaşı hanesinin

Kadın boğan uskumru

Kadın boğan dokuntu

Vahşi sevgisi örterken mahremiyeti
Bünyede sonuç benzersiz:
Kırmızı odada terkedilmiş sayısız piç
Caddenin rengi;
Mirası ‘tek hayatların’

Sokağın köşesinde
Geç bulunmuş bir ölüm ilanı

Kaçarken durmadan sırtından bıçaklanıyor
Direnemiyor!
Uzaktan kilitlenen kapı sesleri karışıyor
Bu sonsuz saklambaç
Kendini bulursa ölüyor mavi adamlar
Hardal bilinçleri dolapta çürüyor
Hissediliyor; içlerinde türdeş fidanlar bitiyor

Hande öğreniyor: ten bilgisi
Kan grubu şahsen eriyen mor
Hande siliniyor hikayede
Matlaşan görüntü eskir
Yanlış bucak içre;
İvedilik alıyor Hande
Artık dokunmadan!
Karanlığa kimse sığmıyor
Ufalıyor karanlık, şimdi kara nokta
Handenin elleri karanlığı yokluyor

KİTAP İZLERİ

Eşekli Kütüphaneci

Fakir Baykurt

Fakir Baykurt’un Vasiyeti: Kapadokya’da Bir Umut Destanı Bir yazarın son eseri, genellikle edebi bir vasiyetname niteliği taşır; kelimelerin ardında bir ömrün birikimi, son bir mesaj
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön