"“Yazarlık, en azından kimse seni kısmak istemediğinde, kelimelerle kendi kafanı karıştırmaktır.” – Mark Twain"

Benden Sonra

İstemesekte bir yolculuğa çıktık doğuşumuzla. Aşka kapılıp dalgalanan iki çift yüreğin kum taneleri gibi vurduk kıyıya...üstümüze basan ayakları tanıdık, aşkı tanıdık yeniden.güneşi tanıdık..akan suyun sesine kapıldık kısaca..ve birgün tekrar düşeceğeimiz

yazı resim

ben ölürsem birgün,
sular donacak / güneş duracak
olmayacak ne akşam,
ne sabah,
ne de tan vakti...
ceylanlar inmeyecek dağlardan,
arılar uçamayacak çiçeklere doğru....

ben ölürsem birgün,
meyveye duramayacak ağaçlar
ağlayacak kırmızı nar / caneriği!..
yuva yapamayacak dallarına kuşlar
boşuna bekleyecek ekin taneleri...

ben ölürsem birgün,
dinecek dalgaların sesi
yalnız kalacak kayalar / martılar...
kapanacak liman / batacak gemi
çığlıklarında kuruyacak sular...

ben ölürsem birgün,
şiiri yazılmayacak sevdanın
sözcüklere dökülmeyecek yürek / ne kötü!..
kapanacak kitaplar / ağızlar / dudaklar...
söylenmeyecek aşka dair hiç bir türkü...

ben ölürsem birgün,
sofrası olmayacak çocukların
oyunlarının ebesi de!...
işte şimdi ölmeyi istemedim
yaşamak zor gelse de!...

Yorumlar

Başa Dön