"Yazmak, varoluşsal bir bunalımın, en azından bir süreliğine, başka bir varoluşsal bunalıma dönüşmesidir." - Franz Kafka"

aslı korku

yokluğun canımı acıtıyor tenime rüzgar deyse kanıyorum/en kanamalı cümle oluyorsun dudaklarımda ve sonra son nefes gibi ölüyorsun...

yazı resim

sen gittikten sonra
Bu şehin ışıklarını hiç yakmadım
Karanlıktan onca korkmama rağmen
Hep siyah beyaz sabahlara uyandım.

Çığlık çılıga susuyorum şimdi
Sana söylediğim herşeyi
Her yağmur sonrası sen kokuyorsun
Ciğerlerim patlayana kadar soluyorum seni...
Şimdi var olan tek şey
Yokuluğun
Canımı acıtıyor...
Tenime rüzgar değse kanıyorum
Ve sonra dayanamıyorum haykırıyorum
Seni seviyorum diye
En kanamalı cümle oluyorsun dudaklarımda
Sonra son nefes gibi ölüyorsun
Bilmiyorum
Şimdi
Hangi şehirdesin...

KİTAP İZLERİ

İyilik

Şebnem İşigüzel

Bir Yalancının Son İtirafları: Şebnem İşigüzel’in “İyilik” Romanında Parçalanan Bir Hayat Şebnem İşigüzel, çağdaş Türk edebiyatının en cesur seslerinden biri olarak, okuru her zaman rahatsız
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön