Ah çekiyor içimdeki çocuk..
Kaybetti umutlarını..
Şaşırdı yollarını..
Kayboldu bu şehrin sokaklarında..
Ağlıyor içimdeki çocuk..
Korkuyor küçücük yüreği..
Çarpıyor hızlı hızlı..
Anlıyor ki gece oluyor
Saklanıyor içimdeki çocuk..
Bilip bilmediği bu şehrin sokaklarında..
Sesi çıkmıyor bağırsa bile..
Kimse duymuyor çığlıklarını..
Nefes alamıyor içimdeki çocuk..
Öylece duruyor saklandığı köşede..
Bekliyor güneşin doğuşunu..
Bekliyor gün ışığını
Çok üşüyor ama titreyemiyor..
Titrerse duyarlar biliyor..
Uykuya dalıyor olduğu yerde..
Sessiz sessiz uyuyor ..
Bir açıyor ki gözlerini ..
Her şey yok olmuş
Her yer bomboş ..
Kimse kalmamış şehirde..
Kupkuru ağaçlar..
Solmuş çiçekler..
Terk edilmiş evler sokaklar.
Ağlıyor ağlıyor ağlıyor..
Anlıyor ki yapayalnız kalmış içimdeki çocuk
El uzatacak kimse yok
Okşayacak kimse yok..
Koruyacak kimse yok
Sevipte bağrına basacak kimse yok
Yok..
KİTAP İZLERİ
Engereğin Gözü
Zülfü Livaneli
İktidarın Göz Kamaştıran Işığı ve Bir Hadımın Gözünden Saray Zülfü Livaneli’nin, okurunu XVII. yüzyıl Topkapı Sarayı'nın loş ve entrika dolu koridorlarına davet eden romanı "Engereğin
İncelemeyi Oku
