Çektiðimiz acýlarýn kaçta kaçý bizim suçumuzdur?
Bunu iyi düþünüp saptamadan, suçlu ararsak,
Bazen faturayý yanlýþ kiþilere keseriz..
Acýlar acýmaz insana, çekmek isteyene çektirir..
Olaylara ve insanlara deðerinden fazla deðer vermeyenler
Kendini de gerçek deðerinden az veya çok görmeyenler
Ve neticede empati yaparak objektif olmayý bilenler,
Daha az acý çekerler ve boþ yere hiç acý çekmezler..

Birbirlerine sýk sýk sitem edip darýlanlar,
Birbirlerini anlamayan ve anlamak istemeyenlerdir.
Objektif olamadýklarý için boþ yere acý çekerler.
Fakat belki de iþin aslý, aralarýndaki sevgi ve ilgi azlýðýdýr.
Karakter farkýdýr, zaaf ve alerjilerinin birbirine zýtlýðýdýr.
Uzun bir süre geçinememiþlerse, daha sonra da geçinemezler.
Birbirlerine sürekli acý çektirirler, daha fazla dayanamazlar.
Ve er veya geç, birbirlerinden uzaklaþýrlar.

Acýlar, kendisini sevenleri çok sever..
Çekmek isteyenleri, ondan ayrýlmayanlarý yalnýz býrakmaz..
Kendisini yenemeyenlere kene gibi yapýþýr.
Ýntikam duygularý, çekilen acýyý pekiþtirir.
Ve vampir gibi kanýný emer, sinirlerini mahveder.
Acýlar kiþiyi her yönden periþan eder.

Kendi kusurlarýmýzdan dolayý çektiðimiz acýlardan,
Kimseyi sorumlu tutmamalýyýz. Bu haksýzlýk olur..
Akýllý insan, hak etmediði acýlarý kendisine bulaþtýrmaz.
Acýlarýn üstüne gitmez ve boþ yere acý çekmez.
Kuruntular, yersiz ve yanlýþ yakýþtýrmalar, yanlýþ anlamalar,
Boþ yere üzüntü ve dargýnlýklara sebep olur..
Neticede dostluklar yýpranýr, sevgiler erir ve saygý biter..