Bu aralar her þey sýrasýný bekleyen tiyatro oyuncusu gibi tiradý gelince karþýma dikiliyor. Yüzlerce kez izlediðim, kelime kelime ezberlediðim bir oyun sahnede sanki. Bir yerinde kesip ben bunu görmüþtüm demek istiyorum çoðu kez, ama yapamýyorum.
Hayat, sýradan insanlarýn, sýradan acýlarýný, sýradan sebeplerle tükettiði zaman aralýðý. Daha iyi bir tanýmlama yapmayý isterdim aslýnda. Mesela ‘’Hayat sýradan yaþamlara aþkla, sadakatle, güvenle her an bir þeyler katan zaman aralýðý’’ güzel bir tasvir olurdu, bunu yaþamýþ olsaydým ya da bunun bir gün gerçek olabileceðine inansaydým eðer.
Yaþamak zor zanaat, sevmek daha da zor. Hadi sevdin sevilmek zor, güvenmek zor, güven saðlamak zor. Sevdin ve baþarýsýz olduysan eðer, iþte o zaman katlanmak zor. Kurduðun hayaller yanýn da daha da bir sadýk, sana inat ve sebatla.
Þimdi acý çekme zamaný, acýsýný çekip noktayý koymak gerek. Yoksa ne bu hayat sýradan yaþanacak kadar deðersiz, ne de ben bunu göze alabilecek kadar çaresizim.