Bir adým daha!
Derken bir patlama her yer kan revan her yer þarapnel...
Bazen bir adým sonrasýnda kaldýðýn yerden baþlayamazsýn; araya duygularýnýn koyduðu bir uçurum açýlýr zihin melankolisiyle keskinleþtirir bu uçurumu. Kalabalýðýn ortasýnda kalýveren beden, ruh için bir siluette dönüþüverir, bu kalabalýk içerisinde söylenen sözler, görülen insanlar anlamsýz birer cümbüþten ibarettir; Cesaretin kaybolur, ruhun içinde bulunduðu gel gitler engel olur kendini býrakmaya o uçurumun dibine, dönüþü olmayan adýmlar atmak, girdiðin yolun bir çýkmaz olduðunu bilmek korkutur insaný, öðretilerin tamamý umut üzerine kuruludur yaþanan bu oyunda, sana cennet bahçesi vaadedilmiþtir ve ýzdýrap kutsal sayýlmýþtýr birkere. Kendini býrakamazsýn o uçurum diplerine.
Ýhtiyacýn olan tek þey sukunettir kendini bir adým gerinde duran uçuruma býrakmamak için, oysa içten içe bilirsin gerçek bir sukuneti ancak o uçurumun koynuna kendini býraktýðýnda yaþayabilirsin.
Durursun! Bir adým öncesi artýk yoktur, bir sonraki adýmý atamazsýn; zaman durur, rüzgar durur, akýntý durur yokluðun içinde bakýþlarýn durur...
Zihinde kesik kesik hatýralarla sahne yeniden açýlýr ve baþlarsýn uçurum açýlmadan önceki adýmlarý sayýklamaya; bundan öncesi bir oyundu ve unutturdu umut kandýrmacasý zamanýn gerçek görevinin insaný kanatmak olduðunu, zaman akýp gitti bizler sürüklendik, kolaydý akýntýya koyu vermek kendini, etrafýnda dönen dünya baþýný döndürür insanýn; döner baþýn, saatin kollarý döner, savrulur bir kenarlarýna hayatýn; yaþam dersin adýna. Oynayabileceðin oyuncaklarýn ve büyütemediðin bir yüreðinle narkozlu bir nefes alýþ süreci geçer durur..
Birgün umut biter, oyuncaklarýn kýrýlýr düþlerinde, uyanmak istersin ama uyanamazsýn. Suflör anka kuþunun kendini kendi külünden yarattýðýný fýsýldar kulaðýna elindeki son kozu oynayarak, oysa içten içe bilirsin anka kuþunun kendini her külünden yarattýðýnda aslýnda bir kez daha ölmüþ olduðunu; ama yinede aldandýr yüreðin zekan görmekten acizdir gerçeði. Bir adým sonrasýnýn hayatla kýyaslandýðýnda o küçücük yeri hayatýn bundan sonraki akýþýnda kocaman bir varoluþ sebebi olacaktýr...
Yýkým baþlasýn sözünün tetikçisidir artýk o attýðýnýz son adým!
Kabullenir yürek ve zihin unutmak üzere kurar planlarýný yeni bir kandýrmacanýn. Anka kuþunun bir sonraki, cinayeti tüm ayrýntýlarýyla planlanýr, unutmak üzerine kurulu bir komplodur aslýnda içinde bulunduðun yer ,tüm tekrarlar ve bu yaþananlar büyümek diye bir þey olamayacaðýnýn en büyük kanýtýdýr, zihin unutmaya proðramlý bir mayýndýr sadece, zamanýn geçmesi, düþülen uçurumlar, kaos, acý, ve tüm o duygu yýkýmlarýnýn ardýndan yepyeni bir þehir kurar gibi yeni bir hayat kurulacaktýr bireye. Bir sonraki patlamanýn nerede nasýl ve neden olacaðýný kimse bilmesede... Bir patlama olmuþtur ve bir uçurum açýlmýþtýr artýk toz bulutlarý yükselir, kendi sesinin bile kendine yabancý geldiði bir yol ayrýmýnda buluverirsin kendini bir tarafa dönersin diðer tarafta ne olduðunu bile merak etmeden bitsin istersin bu acý, doðmuþsundur ve çektiðin ilk nefes ile oksijen ciðerlerini yakmýþtýr geriye kalan tek þey aðlamaktýr bu doðumla beraber; artýk savaþ bitmiþtir malubun ve galibin, Habil ile Kabil’in ilk kaný kimin döktüðünün, neden döküldüðünün hiçbir önemi kalmaz, yeni dünya kurulmuþ ve zihninin o koca yýkýmlardan geriye býraktýðý tuðla taþlarý ancak kaldýrým kenarlarýný süslemek ve tecrube edinilmiþ izlenimi vermek için býrakýlan izlerden ibaret kalmýþtýr ve sen geçmiþe dair her gördüðün kaldýrým taþýnda sadece tanýmadýðýn bir yabancýyý gördüðünde simayý birine benzetiyorumuþ hissine kapýlacaksýndýr. Hiçbir yürek kaldýrým kenarýný süsleyen bir taþýn bir zamanlar seni göklere çýkartan merdiven taþý olduðunu kabul edemez. Eski bir harabenin bir zamanlar gönlünün mabedi olduðunu kabul edemez hiç kimse, bir adým atmýþsýndýr ve hiçbirþey eskisi gibi olmayacaktýr artýk.
     Þimdi durup yüreðime sorduðumda tüm bunlarý bilseydin yinede atarmýydýn o son adýmý diye býrakýn cevabý sesimin yankýsýný bile duyamamaktayým; ama adýný aþk koydum bu oyunun bir sonraki adýmýn bana nelere malolacaðýný peþin bir hükümmüþ gibi çakýp alnýma, aldanýyorum birkez daha bu masala...