'Berto Riccardo Biaggio' sýzýsýna ...


Ritmik bozgunlara uðramýþ kalp odacýklarýnda
solunum yetersizliðinden an be an ölen düþsel yan(ý)lýþlarýný
þaþaalý cenaze törenleriyle gömüyordu kadýn
ruhunun keþmekeþ ütopyasýna ...

erken boþalan gözyaþlarýna mezar olurken gamzelerin
kaç intihar gizlenir kirpik uçlarýnda
dur Riccardo, sýrasý deðil
daha sonra ölebilirsin

gitmeliydi kadýn
ki gitmek için kalmýþtý

usunun her köþesinde
arsýz tebessümlerle bezenmiþ
boylu boyunca uzanan gerçeklerin üzerini
özenle seçtiði yalanlarla örttü adam
ölüme dudak payý býrakmýþken zaman
ektiði hayallerden gerçek biçemezdi

sus Riccardo, konuþmaya vakit yok
biraz daha seviþelim

uzun cümleler paslý makas darbeleriyle kesiyordu aþkýn gitmelere yenik düþen ömrünü
dil altýna yerleþtirdi adam dudak ucuna gelen çýplak kelimeleri
susuyordu
konuþsaydý mutlak bir ölüm çýnlayacaktý lal olmuþ hücrelerinde
ölümü içine kustu adam
ve sustu

aþkýn maðrur infazýna tanýklýk ediyordu gece
gece yýl(dýz)larýn saydýkça kanatan sivri köþelerini saklýyordu karanlýðýnda
gece (d)okunuyordu ebruli bir ayrýlýðýn her zerresin(d)e
tende sýzý oluyordu gece,
(ç)özümlenmeyi bekleyen acý bir denklemken kadýnýn parmak uçlarýnda.

dudaðýnýn kenarýnda kalan tirada zehir zemberek bir dille dokunuyordu kadýn;

ah Riccardo yanýlýyorsun
hayatýn zarý çoktan patlamýþ
bu yüzden hiçbir yaþam bakir/e deðil

ayrýlýk; iki ucu keskin býçak
yýrtýyordu güne doðdukça tan yerini
(k)an kaybediyordu aþk oluk oluk
adam gitme diyordu kadýna
ben ölmeden ölme.

kýskanarak izlerken Tanrý aç biilaç;
yitik gölgesini atýp sýrtýna kadýn
ayak üstü seviþmelerde ruhunu teslim etti adama
huzur içinde uyuyabilirdi artýk yalnýzlýða

hadi Riccardo þimdi
sen de
ölebilirsin

bir elveda cümlesinin kýyýsýndan aþaðý býraktý adam kendini
ve bu yüzden hiçbir vedaya el süremedi

kadýn gitti
adam öldü
gökten üç nokta düþtü
yakýþmadý hiçbir aþkýn sonuna ( ... )

son kez yazgýnýn deklanþörüne basýyordu Tanrý,
gözlerde ayný hüzün, iki ayrý coðrafyada ...


Dilek Akýn - Ritm-i Albania '07