TRABZON BÜYÜR GÖZBEBEKLERÝMDE–1

                                   M.NÝHAT MALKOÇ


     Cihan padiþahý Kanunî Sultan Süleyman’ýn doðduðu, yedi yaþýna kadar yaþadýðý, babasý Yavuz Sultan Selim’in 22 yýl valilik yaptýðý tarihi bir þehirdir Trabzon… O zamanlardan kalma Osmanlý yadigârý Gülbahar Hatun türbesi bu þehre ayrý bir önem kazandýrmaktadýr. Gülbahar Hatun Ýkinci Bayezid’in eþi, Yavuz Sultan Selim’in annesi, Kanunî’nin babaannesidir. Böyle þanlý bir mazisi vardýr Trabzon’un… Bu topraklar nice büyük insanlar yetiþtirmiþtir. Ülkenin kültüründe, sanatýnda, edebiyatýnda, siyasi hayatýnda derin izler býrakan bu kýymetli þahsiyetleri ne yazýk ki geleceðe taþýyamadýk, yaþatamadýk. Geçmiþin güzelliklerini yeni nesillere aktaramadýk. Ne yazýktýr ki son dönemlerde yeni deðerler yetiþtiremedik. Yani geçmiþten emanet kalan mirasýmýzý hor kullandýk.

     Günümüzde Trabzon o görkemli eski günlerini mumla arýyor. Bu þehir geçmiþin ýþýltýlý günlerini özlüyor. Geçenlerde Trabzon’la ilgili bir þiir aradým, internete baktým, kitaplarý karýþtýrdým. Birkaç ciddi eser dýþýnda kayda deðer þiir bulamadým. Bu þiirler de geçmiþten bugüne aktarýlmýþ eserlerdi. Yani günümüzde Trabzon þairlere ilham vermiyor. Bu þehir, þairlerin zihnini meþgul etmiyor artýk. Bu durum günümüzde deðer yargýlarýnýn ve algýlama usullerinin çok deðiþtiðini gösteriyor. Bu kýsýr döngüden kurtulmadýkça, þehrimize sahip çýkmadýkça geleceðe dönük müspet beklentiler içerisinde olamayýz. Kiþi birilerini eleþtirirken kendisini de eleþtirebilmelidir. Ben de öyle yaptým. Baktým ki benim de yaþadýðým þehri anlatan ciddi bir þiirim yok. Hemen kaleme sarýlarak Trabzon’un fethiyle bugününü birleþtiren duygularý ihtiva eden “Trabzon Büyür Gözbebeklerimde” adlý yarý serbest ve yarý ölçülü bir þiir kaleme aldým. Bu þekil, klasik tarzlara da bir tepki sayýlabilir. Bir þiirde birkaç ölçü bir arada kullanýlabilmelidir. Bu þiirimin ilk bölümünü sizlerle paylaþmak istiyorum:

“Trabzon büyür gözbebeklerimde…
Bir fetih sonrasý sevinci yaþanýr yüreklerde
Gülümser ufuklar, daðýlýr karamsar düþünceler…
Dalgalar döver Ganita’nýn yosunlu taþlarýný
Düþlerim takýlýr Farozlu balýkçýlarýn aðlarýna
Âh, ne güzeldir yaðmur sonrasý toprak kokularý
Tarihin vitrinidir Ortahisar burçlarý…

Kül olur hatýralar sonbahar yangýnýnda
Kaynar cadý kazaný, kýlýç durmaz kýnýnda

Fatih’in uykusunu süsler fetih düþleri
Hüznün tahtýna çýkar saadet gülüþleri

Yankýlanýr vadiler, rüzgâr taþýr sesini
Toprak baðrýna basar ecdadýn gölgesini

Þimalden esen rüzgâr daðýtýr bulutlarý
Yürek baþkentlerine götürür umutlarý

Gönüllerin Fatih’i kurar aþk otaðýný
Karadeniz’de açar muhabbetin baðýný

Trabzon büyür gözbebeklerimde…
Beþik kertmesidir denizin mavisiyle daðlarýn yeþili
Âh o ince belli bardaklarda içtiðimiz demli çaylarý!…
Her nefeste hasret daðlar kavruk, yaralý yüreðimi
Ufuklardan güneþ doðar, daðýlýr vadilerin puslarý
Hýþýmla topraða düþer postallarýn iri gölgesi
Burçlarýn eteðinde baþlar insan hasatý

Kanatlý süvariler koþarlarken ön safta
And içerse bu millet zafer kalýr mý lafta?

Tepeler yol verirken, toprak gelirken dile
Rum ordusunda hüzün, kopar büyük velvele

Fatih’in heybetinden yanar, tutuþur daðlar
Dönmeyen yolculara yollar yas tutar aðlar

Fetih anahtarýyla Fatih açarken çaðý
Haram olur nefere, sýcak ana kucaðý

Körpecik fidanlarý, toprak saklar baðrýnda
Gül bahçeleri yanar, kutlu sevda uðrunda

Trabzon büyür gözbebeklerimde…
Çayýn demine karýþýr, geceye gömülür hüzünler

Trabzon, þairlerin duygu ve düþünce dünyasýnda tekrar o eski görkemli yerini almalýdýr. Bu þehrin güzelliklerini görmek için içimizi kirden, pastan ve önyargýlardan arýndýrmalýyýz. Tertemiz bir ruh hali içerisinde Boztepe’ye çýkýp Trabzon’u baþtanbaþa temaþa etmeliyiz. Böylelikle güzellikler duygularýnýzý deðiþtirecek, þehre sevdalanacaksýnýz. Trabzon þiirle, edebiyatla, kültürel zenginlikleriyle, þerefli tarihiyle gündem oluþturmalýdýr. Bunun için bu þehrin içinde yaþayanlara da, bu þehirden uzakta yaþadýðý halde bu topraklarda doðup büyüyenlere de mühim görevler düþmektedir. Unutmayýnýz ki Trabzon için yapýlacak güzellikler tekrar bizlere geri dönecektir. Bunu unutmayalým, þehrin geleneksel deðerler açýsýndan tekrar ihya edilmesi için zaman geçirmeden bir þeyler yapýlmalýdýr. Bu hususta her kesime görevler düþmektedir. Kimse sadece eleþtirmekle vazifesini yaptýðýný düþünmesin