Satýrlarýmý son kez yüreðine eðip sana yazýyorum. Yoksun iþte. Cümlelerim bile deðiþti sensizliðin vurgun saatlerinde. Herþey anlamsýz, herþey kapkaranlýk. Seninle gülümseyen satýrlarým bak þimdi yokluðunda karamsarýlýða büründü "Hayatýmýn hiç bir karesinde sevgi olmamýþtý. Sevgi zannetmiþtim yalanlarý, umut zannetmiþtim karanlýklarý. Hep severken terkedildim, hep gülümserken acýya yenildim. Belki de sevilmeyi haketmedim ben. Belki de hiçbir zaman sevginin sofrasýnda gülüþlerimle nefes alamayacaðým."

Sensizliðin vurduðu dalgalarýn arasýnda ýlýk nefesini bekliyorum. Telefonlarým hala sessiz, yüreðim ise sensiz. Býraktýðýn yerdeyim. Çok mu senden istediklerim ? Çok mu seni uzaklarda bekleyip bir yudum nefesini beklemelerim çok mu ? Haklýsýn. Ben sevgiyi hiç haketmedim..Hiçbir zaman da haketmeyeceðim.

Þimdi bu yazýyý okuyupta çok karamsarsýn deme bana. Sensizlikte çektiðim acýlarý bilemezsin. Sanma senin yokluðundan kanayan yaralarýmýn sancý deðil çektiklerim. Dört duvar yalnýzlýðý arasýnda nefes alan yüreðimin çýðlýklarýdýr hissediklerim. Hani senin düþlerinde gökyüzüne kanatlanmayý öðretecektin bana ? Hani gözlerimin renginden gökyüzünü " mutluluða " boyamayý öðretecektin ? Þimdi yalnýzlýða demlenmiþ yokluðunla baþbaþayým. Sevgiyi haketmeyen yüreðimle sesinden gelecek ýlýk rüzgarlarý bekliyorum odamda. Yokluðun kanýyor içimde, yetimliðin aðlýyor gözbebeklerimde....

Birkaç gün sonra doðum günüm. Haklýsýn dünyanýn en mutlu insaný benim. Yanýlýyorsun, dört duvar yalnýzlýðýnda üþüyorum. Artýk dýþarýya bile çýkmýyor. Herþey seni hatýrlatýyor. Dört duvar yalnýzlýðýnda yokluðunu soluyorum. Çok mu istediklerim senden ? Çok mu sana dair beklentilerim....?

Düþlerinde ellerini tutmaktan öte ne istedim senden. Karanlýklarýma bir avuç güneþinle gelmeni, gecenin avuçlarýnda uyumaktansa avuç içlerinin arasýna kývrýlýp bir cocuk gibi senin yanýnda gülümsemeyi istedim hep. Gelmeyeceðini bile bile bir yudum sevgini diledim. Çok mu istediklerim ? Artýk kelimeler anlamsýz, çaresizliðim ise yapayalnýz. Þimdi beni býraktýðýn yerde hala seni bekliyorum. Çok þey istemiyorum senden. Yüreðime yüreðinle dokunmak, ýlýk nefesinden düþüp gülüþlerinden avuçlarýna yuvarlanmak..Sadece gözlerinde demlenmiþ umutlarý sesinden duymak, kirpiklerinde ýslanmýþ gözyaþlarýnla kanayan yokluðunu yýkamak. Söyle hadi senden istediklerim çok mu sevgili ?

Senden hiçbir zaman yollarýma serilecek bir ömür istemedim. Ya da duygularýma sunulacak bir beden diledim senden. Asla senin yüreðinde bir yudum sevgi damlasý istedim. Dilinde ýslanan bir kelime, iki dudaðýndan havaya kanatlanmýþ bir nefes olmayý diledim ben. Biliyorum hiçbir zaman ellerimiz birbirini tutmayacak. Yüreklerimiz hep hasretin avuçlarýnda " imkansýzlýðý " yaþayacak. Lakin karanlýklarýn içindeyim. Ne olur nefesinden bir yudum " hayat "yolla. Seni soluyayým havayý solur gibi. Zifiri gecenin içinde kaybolmak üzereyim. Yokluðun kanarken ne olur bir avuç güneþinle karanlýklarýma gel. Karanlýklarýn içinde sonbaharda solan bir yaprak gibi düþmek istemiyorum kuru topraða. Anla sevgili; gözlerinde saklý aydýnlýðýna ihtiyacým var benim..


Eðer gelmeyeceksen sevgili ; býrak tövbeleri yarým kalmýþ günahlarýný ser bedenime. Sevgiyi haketmeyen kalbim bari bir iþe yarayýp küllerimden yalnýzlýk gülleri yeþersin yalnýzlýðýn gölgelerinde. Bir yudum sevginle düþlerime gelmeyeceksen; býrak ta sensizliðin içinde avuç içlerinden kanatlanayým sonsuzluðun satýrlarýna. Bir avuç güneþinle karanlýklarýmý ezmeyeceksen; býrak dilinde ýslanacak son dua, gözbebeklerinde akan son damla olup topraða ben sarýlayým. Ben ellerimi uzattým yüreðine; nefesinden ya yokluðunu yolla yalnýzlýða sarýlayým ya da gözlerini yolla delice yüreðine soluyayým..

" Karanlýklarýma yokluðunun hançerinin düþmesine izin verme; gözlerinde saklý bir avuç güneþle gel yalnýzlýðýn gölgelerine. "

21.08.2006