AYRILIÐIN BEÞÝNDE

Birinci gün

Belki de dördüncü cemre yüreðe düþtüðünden olsa gerek aþk'a en çok bu mevsimde kesiyor insan,tepeden týrnaða..Bir aðacýn çýplak gövdesine dokunan su ve dallarýna konuveren çiçekler gibi,bedenler de aþký giyiniyor çýplaklýðýna.Ten canlanýyor;su yürüyor aþk damarlarýnýn içine.Oysa dalýnda çiçek patlarken bir aðacýn,nasýl da caný yanar.Dalý yarýp,patlatýp güneþe dönerken yüzünü çiçek,dal aðlar acýdan.Ama gülümseyerek.Acýyla zevkin içiçe geçip seviþtiði en vazgeçilmez an.Boþalmalar..Ýçlere düþüveren cemrenin,gövdelerde patlamasý çiçek gibi.. Iþýk..Ateþ..Sýcaklýk..Pýrýltý..Zýrýltý...

Ayrýlýk..usulca okþarken bir çiçeði,tutup koparývermek daldan..bir çýrpýda..kolayca..dönüþü olmadan..Bu yüzden eller çiçek cesetleriyle dolu..Çiçeklerin kanlarý hiç çýkmayacak gibi bulaþmýþ avuçiçlerine,parmakaralarýna..O koku..O ayrýlýðýn ekþimsi,çürük kokusu..Çiçek cesetlerine bulaþmýþ ellerden çýkmayacak o ekþimsi koku.. Bedeni yarýveren çelik gibi..býçak gibi..soðuk bir acý..çok soðuk..Sözcüklerin çiçek cesetlerinin yanýna düþüverdiði..sözcük cesetleri..diyecek bir þey kalmamasý..yüzlerin yýrtýlmasý..yani seslerin susmanýn ötesine geçmemesi..
Her ayrýlýk kendine ihanet belki..sözcüklerine..düþlerine..Ona ve kendine birer duvar resmi seçmek..Duvar resmi olup duvara asmak onu ve kendini..yenilmek..yenmek ya da..Ayrýlýk zaten bu iki sözcüðe teslim olmak deðil mi? Þiddetin ardýndan kalan garip bir huzur mu ayrýlýk?Soluk soluða..kan ter içinde..acýttýktan ve acýtýldýktan sonra.. kalýveren kýrýk bir dinginlik?..Kaçan uykular..uykusuzluktan acýyan gözler..karmaþa..ama dingin bir karmaþa.. Yüzünü kendi içine dönüp..kendini kendine döküp..kaçmak..susmak..Onu ve kendini kusmak;cemrelerin ve çiçeklerin ve baharlarýn üzerine...

En çok ilk gün mü,birinci gün mü,en ilk gün mü acýnýn en acý olduðu zaman?..yoksa zaman aktýkça daha da çoðalýr mý aðrýsý ayrýlýklarýn?..hani o ince bir sýzý kalana deðin geçecek zaman..o can yanmasý zamanlarý..o yitirilmiþ seviþmeler..ve kayýtlara geçmeyen o çiçek cinayetleri...

Dördüncü gün

Ýkinci ve üçüncü gün: susmak mýydý yoksa bir can çekiþmesinin çýrpýnýþlarý mýydý?
Siyah ayakkabýlardaki toz..dalga dalga..dördüncü güne uyanýlýrken ''ki yazanýn uyanmasý,uyumasý bunun dýþýndadýr- en çok ayakkabýlarýn üzerini örtmüþ toz ele verir ayrýlýðý..Çünkü ayaklar yerden fazlaca kaldýrýlmadan yere sürtülerek yürünmüþtür ve ne bir bez parçasýyla ne de bir parça kaðýt mendille silinmiþtir ayakkabýlar.Ýleri, yukarý,saða ya da sola deðil de hep yere bakýldýðýndan en çok ayakkabýlardaki dalgalý tozlar batar göze.Ayrýlýk, tozlu bie þeydir belki de..ayakkabýlarýn tozu..Sonra,yakalarý kirlenmiþ gömlek;paçalarý çamurlu pantolon; parmaklarý delinmiþ çoraplar;iki günde bir deðiþtirilmeyen külottur,ayrýlýk..Kimseleri umursamadan burnunu karýþtýrmak belki de..ya da saçlarýný taramamak...

Ýkinci gün..umut,bir masturbasyondu;kendi kendine dolup boþaldýðýmýz..umut! Ýkinci gün:umut! Kenti sabah sabah öpüveren,okþayýveren bir ilkyaz güneþi..Vapurlarýn denize jilet atmaktan vazgeçip,usulca çizgi çektiði güzelim bir sabah..Yüzlere yapýþýp kalýveren gülümseyiþler..
Sözcük ne ki! Ses ne ki! Öfke ne ki! Ay-rý-lýk ne ki! Böylesi bir sabahta...''-Hadi caným sen de!''
Hangi sözcük sevinçten kýrýlmadan duruverir böylesi bir sabahta?..Hangi ses çirkinleþtirebilir ki kendisini böylesi içi düþmüþ cemrenin ateþinde?..Hangi öfke kendisini diri tutabilir bu sabaha dokunduðunda?..Hangi ayrýlýk unufak daðýlýp parçalanmaz,çat diye yarýlývermez en gururlu yerinden,böylesi bir sabahýn koynunda?. Ayrýlýk daha mý güzeldir sanki sabah sabah seviþmekten?Hele bu güneþin tenini okþadýðý kentin böylesi bir sabahýnda...
Umut!..Hadi boþal ve''unut!''

Ýkinci gün..Ama sabah deðil akþamüstü..Günle birlikte yüze düþüveren gölge.Karaltý..Ayrýlýk,yüzün kararmasý mý?.(Soru sorma!)..Yürü..yürü,uzun uzun..yürü hýzlý ve yavaþ adýmlarla..yürü sokaklarda..yürü kaldýrýmlarda.. yürü denizkýyýsýnda..yürü..yürü..yürü..(anca gidersin!)..Ayrýlýk,yürümek ve anca gitmektir belki...

Üçüncü gün..zaman bizden yana..saatlerimizi gecenin en seviþgen anýnda ileri almayý unutmadýk deðil mi?.. Zaman,ayrýlýktan yana..(Ayrýlýklar bir saat ileri alýnmýþtýr!)..Ama kent kalabalýk..yollar kalabalýk..denizkýyýlarý çay bahçeleri,vapurlar,otobüsler,alýþ v veriþ merkezleri kalabalýk..sevgililer kalabalýk..sesler,sözcükler, iþportacýlar,ayakkabý boyacýlarý kalabalýk..kent çok kalabalýk; bu daha da çok yalnýzlýk..

Üçüncü gün..dünyanýn bütün psikologlarý!..Öperim hepinizi!!







Beþinci gün

Beþinci gün..þimdi..yaðmur yaðacak..

Beþinci gün..son tümceden on-oniki saat sonra..vapur..yaðmur yaðýyor..deniz karanlýk..üþüyorum..ayrýlýk,daha da çok üþümek..gözün içindeki ateþin çalýnmasý,sönmesi..matlýk..donukluk..can sýkýntýsýndan öte bir þey..soðuk.. Vapur,denizin üþümüþ göðsüne buz gibi jilet atýyor yine..coþku sindi..ahþap kokusunun yoðunluðu genze dek yükleniyor..çiçek cesetlerinin ekþimsi,çürük kokusuna benziyor ýslak ahþabýn kokusu..
-Sýcakta..yazýn orta yerinde bir zmanda..çýplak ve karþýlýklý otururken..O zaman da yalnýz mý içerdim içkimi ben?Çiþimizi yapardýk..Ýçince çiþi geliyor insanýn..Ayrýlýk,belki de çiþ kokusundan tiksinmeye baþlamaktýr..Kavun kokulu sabunlarla uzun uzun ellerini yýkamak.Kolonyalý mendilleri yüze bastýrmak;kokusun içe çekmek..gibi bir þeydir herhalde ayrýlýk..-

Vapur iskeleye yanaþacak.Deðiþmiyor bu.Vapur hep iskeleye yanaþýyor ve yine birçok insan "iskele verilmeden" vapurdan inmeye çalýþýyor;iniyor.."Ýskele verilmeden atlamak tehlikeli ve yasaktýr"oysa...AtlamamalýBeklemeli. Ama kalmamalý..Ayrýlýk,kalmamayý bilememektir bir yandan..

Yaðmur yaðýyor..Nisan yaðmuru..Korkmaya gerek yok yani..Bu yaðmur enayi yerine koymaz insaný..Bu yaðmur tenini okþar;yüzüne sýrýtmaz acýmasýzca..

günsüzlükler

Yaþamý boyunca bir kez bile cebinde "intihar mektubu" taþýmamamýþ olanlarýn yaþayabileceði þey deðil belki de ayrýlýk..Onlar ayrýlýrlar ve biter!.Bitmek baþka,ayrýlmak baþkadýr oysa..Bunun ne denli ayrý olduðunu anlayanlar, anlamayanlarla ayný dili konuþmaz zaten..Ayrýlýðýn da aþk gibi bir süreci kapsadýðýný;acýyý damýta damýta yüreðe damlattýðýný anlamazlar..Bu yüzden ceplerinde hiç "intihar mektubu" taþýmamýþlardýr..Ki intihar mektubu taþýmak ille de ölmek demek de deðildir..Bazen,asýl intihar yaþamýn ta kendisi olabiliyor..kendinden nefret etmek Duygularýný,yüreðini,aþkýný,þefkatini,dokunuþunu öldürmek de intihar deðil midir?Ýçinin kendini öldürmesinden daha kanlý bir intihar var mý ki!..

Ayrýlýk bu yüzden cebinde bir intihar mektubu taþýmaktýr..Her yalnýzýn,her ayrýlanýn kendi kokusunda varolan bir intihar mektubu vardýr..Oysa inadýna yaþamak;her þeye karþýn yaþamak diye de bir þey vardýr yani..Kendi kendimize umut pompaladýðýmýz..Evet! Doðrudur..Yaþam her þeye karþýn güzeldir..Evet! bu bir "doðru"dur.. Gördüm! Doðrularýnýz gördüm..Rest!..

Ceplerinizde intihar mektuplarý taþýmýyorsunuz..Öldürebileceðiniz ve restime karþý ortaya koyabileceðiniz bir "kendi"niz bile yok içinizde çünkü...Ayrýlýk,öldürebileceðiniz bir "kendi"nizin olmasýdýr içinizde..Kendi kendinin yamyamý olabilmeyi göze almak yani..Kendi etini yiyebilmek gerektiðinde...

Bilmem kaçýncý gün..(sayýlarýn önemi yoktur bir andan sonra.aslýnda o bir andan önce de yoktur!)
Ses: -Senden nefret ediyorum!!!!
Oysa benden en çok nefret ettiðin anlarda seviþmek istiyorum seninle!Daha çok!Daha da çok!Seninle o an seviþmezsem sanki ölecek gibi oluyorum..

Diþlerimle kendi kafatasýmý ýsýrýp,parçalayabilsem ve beynimi çýkarýp atsam kafatasýmýn içinden;her þey güzel olacak..Bak o zaman bütün intihar mektuplarý yýrtýlacak;bütün ayrýlýklarla dalga geçilecek..Yeter ki kendi aðzýmla,diþlerimle kendi kafatasýmý ýsýrabileyim!..O zaman nasýl da güzelleþecek yaþam!..Geçip aynanýn karþýsýna kendikendisiyle oynaþacak..
Sabaha karþý..(kim karþý?)..Hayýr.hayýr!.sabaha doðru..(sabaha yanlýþ!)..olmadý!.sabaha yaklaþýrken..bu da deðil!. Gecenin en orospu zamanýný biraz geçe..(eh iþte!)...Ayrýlýk,insanýn kendi parmakuçlarýyla kendi memeuçlarýný sýkmasýdýr belki de...

Günler beþte kaldý..sonrasý sonra iþte..saymýyorum..Yine yaðmur yaðýyor..
Kent yaðmurun fahiþesi oldu!
Yaðmuru emiyor,içine katýyor,durmadan yaðmurla oynaþýyor..ýslak..kýþkýrtýcý..Bir kýyýya sinmiþ izliyorum yalnýzca..Bazen izlemek,katýlmaktan daha iyidir..Susarak..Ve kusmamak için kendini tutarak..Önümde izmaritler birikiyor.Plastik bardaklarla kahve içiyorum.Aðzýmda metal tadý.Sýkýcý.Aðzýmý kurutuyor..Gelse..ýslatsa aðzýmýn içini þimdi?.Ýstemem!.Ayrýlýk istememeyi öðrenmektir..(-örtmenim,örtmenim! Bana istememeyi öðretsene!)..

"Pinokyoo..pinokyoo..sana kimse inanmaz..."
Aðladým!.Yüzümde daha yeni sýkýlmýþ sivilcelerin çukurlarýna deðdi gözyaþlarým..Yüzüm yandý!Yüzüm yanýyor!...
Ayrýlýk..ayrýlýk pornografik bir þey,yalnýzlýk gibi..Yalnýzlýk ne denli pornografikse ayrýlýk da o denli pornografik. Çýplak.Duygusuz.Etin etten öte geçmemesi..Etin yalnýzlýðý.Þehveti..Kendi etini yemek..Kendinin yamyamý olmak..

Aþký soyunduk..Aþký soyunmak çýplaklýðý öldürmektir..Aþký soyunduk..Kirliliklerimiz çýktý ortaya..Aþký yere düþürdük..küçük bir köpeðin baþýný okþar gibi okþadýk aþký yerdeyken..Ama aþk umursamadý hiç..Köpeðimiz olmadý..kuyruk sallamadý.."Aþk!!Kalk ulan ayaða!!"

Ürktük..Utandýk..sýrtsýrta döndük..Ayrýlýk,sýrtsýrta dönmek deðil mi?.Deðil!.Ayrýlýk,baþka bedenlerde ve yüreklerde birbirini öldürmek...

Gece..yýldýzlar yüzümüze düþmüyor..biz yüzümüzü yýldýzlara asmýyoruz..Yýldýz!.ne güzel sözcüksün sen.. Sen de güzelsin "gece".."Ayrýlýk" ,sen bile....susmak kadar güzelsin..bazen..

Ayrýlýk..susmak deðil mi ki?..
Ve kusmak !

07,04,2003