HURDALIK

ÝKÝ ÇINAR BÝR GÖLGE

Düþler ve düþüncelerin derinliklerinde yüzen, sakin bir ada gibi görünen aklýnýzýn derin koridorlarýndan sesler getirmiþçesine durmuþsam ve þimdi burada bir anlatýcý durumundaysam; Size, görmüþ, yaþamýþ ya da belki yaþamakta olduðum bir bahçe kenarýndan, ýþýksýz sokaðýn dönemecinde vardýðým geniþ bir hikayeden, kýsa bir zaman önce denize doðru giden patikada karþýlaþtýðým hüzün heyelanýndan ya da görkemler büyüten bir anýmýn zamansýz gölgeler arasýnda dalgalanan yumuþak süzülüþünden bahsederek, aslýnda sizin de zamanýnýzý boþa harcamýþ olabilirim.
Belki, beni gözlerinizle izlemenizin ve sessizliðinizle dinlemenizin devamýný saðlayabilmek ve biraz da olsa anlattýklarýmýn sizde alacaðý ifadeleri görebilmek için bu anlatýmýma sizlerin de hoþuna gidebilecek bir takým detaylar ekleyip, hikayenin bir ucunu da size deðdirip, kendinizden bir þeyler bulabilecek durumlara yönelip de sözlerime karþý alakanýzý da artýrabilirim.
Ama o zaman, bütün bu anlatmakta olduklarýmýn benden ve anlatabilirliðimden çýkýp sizin de anlatacaklarýnýza bulaþarak, karman çorman bir laf kalabalýðýna dönüþmesine göz yummuþ olurum. O anda birbirlerine istif istif yýðýlan, sürtünme, bükülme ve titreme gürültüleri çýkaran ve anlatýlasý yolundan her seste daha da uzaklaþan savruk konuþma parçalarýnýn yaralý ve yamalý kelimelerine karýþmýþ oluruz da kendimi birden kargacýk burgacýk inlemeler eþliðinde kendi içinde sürekli toparlanmaya, düzenlenmeye çalýþýlan, kýrýk dökük, tozlu ve çürük yýðýnlarýna yeni yýðýnlar boþaltýlan uçsuz bucaksýz bir kelime hurdalýðýnda bulabilirim.

Ýçi geçmiþ, beli bükülmüþ, sesten düþmüþ, gözden kaçmýþ nice kelimeler de yine baþka baþka kelimelerden ibaret daha büyük kelimelerce bir nevi taþ aðýrlýðý karþýlýðýnda balya balya oradan oraya taþýnýrken, ben nereye gideceðimi ve þimdi size nasýl anlatacaðýmý bilmez bir halde bu karanlýk ve karmaþýk alanda bir yönsüzlüðe doðru koþarým ; kopuk bir harfin kývrýmýna dolanýr, bir ünlemler duvarýna çarpýp yere yýðýlýr, uðultular ve sürtünme sesleri arasýnda derinlerine doðru karartýlar akýtan bu büyük meydanda ebedi bir kararsýzlýk gibi duran yalnýzbaþýna kalmýþ bir virgülün dengesizliðine takýlýp düþe de bilirim. Ýþte o zaman biz, hepimizin karýþmýþ, sýkýþmýþ, bulanmýþ sesleriyle çýn çýn öten bu geniþ kelime çöplüðüne mütemadiyen her gün ayný anda gelen ve insanlarýn sokaklarýndan, insanlarýn kapý önlerinden, insanlarýn varillerinden, insanlarýn geniþ çöp alanlarýndan, insanlarýn evlerinden ve insanlarýn içinden gelip gelip de torbalarca torbalar kusan ve martýlarý leþ kargalarýna ulayan dev kamburlu, boðuk baðýrtýlý kamyonlara dönüþürüz çünkü. Önünden geçtiðimiz rutubetli ve zamanlarýn sürtünmesiyle kararmýþ duvarlarýn diplerinde, ezbere tekrarlana tekrarlana defalarca üzerinden geçilmiþ yaðlý kafiyelerin, kýrýk uyaklarýn, zoraki hecelerin üzerinde, içtenlikle söylenmemiþ bir sözün mahcubiyetindeki beyhude voltalar dolanmaktadýr.
Birinin bir diðerinin ardýndan kendi sesini yýrtarcasýna sesleniþinde takýlýp kalmýþ, çaðýran durmadan çaðýran, delirmiþ bir harfin kudurmuþluðu ve bütün bunlarla birlikte dað dað yýðýlmýþ kelime hurdalarýnýn keskin kenarlý aralýklarýnda nereye sýðýnacaðýný düþünen, kaygýyla etrafýna bakýnan ve belki de aslýnda sükunet hayaliyle yanýp tutuþan, sürekli aranan herhangi bir söze kurtuluþ umuduyla uzanýp da tutunamayabilir ve yine karþýnýzda konuþurken iþte böyle tökezleyebilirim.
Birbirleri üzerine kendi sonlarýna doðru öylece býrakýlmýþ ve sanki baktýkça sonsuza doðru öylece kalacakmýþ gibi kaskatý kesilmiþ heceler, ekler, edilgenler, boþluða doðru umutsuz bir sesleniþten kopmuþ da yaralanmýþ birkaç harf, beklentilerle sarmalanmýþ bir karþýlaþma ifadesi, umutsuz bir dilek, bir nesne, bitmemiþ bir tamlama, neyi baðladýðýný bilmeyen bir baðlaç, korkulu bir cümlenin görünen ya da duyulan bir kýsmý, hangi harf olduðu belirsiz bir ölüm hýrýltýsý ve tabi ki bu büyüyen karmaþaya daha da garip bir çalkantý katan, bu hurdalýklardan beslene beslene bu yýðýnlarýn bekçileri haline gelmiþ köpeklerin ve bütün dillerdeki, bütün sözlerin ve bütün seslerin köpekleþen yanlarýyla sürekli kendini tekrar eden kelimeleri de serserice dolaþmakta olur bu hurdalýkta.

Bir dönem bir yerlerde hunharca kullanýlmýþ, eskitilip de bütün dillerin enkazlarýnýn eteklerine savrulmuþ kolu bacaðý kopuk, anlamýndan sapkýn, saparken yorgun düþmüþ, düþerken bir daha kalkamamýþ bir takým kelimecikler ortalýkta sürüne sürüne yaþamaya çalýþmaktayken diðer tarafta, içi dýþýna çýkmýþ, yanýndan geçen bir küfre yapýþýp da pörsümüþ, bir yalanýn altýnda gözleri dýþarý kanlar içinde fýrlamýþ, niyetsiz bir davet cümlesinin içinde büzüþüp de çelimsizleþmiþ, uç kýsýmlarýnda kurtlanmalar baþlamýþ, aðýr kokular içinde yatan ölü kelime tepelerinin böcek kaynayan vadilerinde, ter içinde kendine soru olabilecek kelimeler arayan nice umutsuz cevaplar da koþuþturmaktadýr.

Hatta bulunduklarý her yerin, düþtükleri her durumun, seslendirildikleri her olayýn þeklini alan, ikiyüzlü kelimeler de kýlýktan kýlýða dolaþmaktadýr, ayný þehirlerdeki insan kalabalýklarýn içinde seyirten, silik karartýlar gibi… Bu durumda siz de belki benim gibi, üzerlerine ýzdýraplar, yakarýþlar ve yaralanmalar dökülmüþ bu kelimelere üzüle üzüle her birini bu berbat tarlalardan kurtarmak ihtirasýyla dolanýr durur, kimse görmeden oranýza buranýza mahcup ve masum kelimeleri saklamaya çalýþýr, kolunuza, sýrtýnýza ve omzunuzdaki gözyaþýndan rutubetli kamburunuza bu muhtaç kelimeleri doldura doldura veda yoluna çýkmanýn bir yolunu aramakta olursunuz.
Sonra birileri de bir ara sizden, bütün bunlarý anlatmanýzý ister de siz yine böyle benim gibi anlatacaklarýnýzý bir türlü bulamadýðýnýz kelimelerin hüzünleriyle süslediðiniz bakýþlarýnýzla mahsun bir suskunluk edasý olarak sunmaya kalkarsýnýz da susarsýnýz.
Hatalý yerde istenmeden kullanýlmýþ az hasarlý dolaysýz sýfatlarý, belirsiz zamirleri, sahipsiz tamlamalarý, etkisiz özneleri ve daha birçok isimlendirmeleri toplayýp toplayýp sýkýþtýrarak geri dönüþüme taþýyan ama ismi olarak taþýdýðý kelimeyi de bir türlü bu çöplüðün dýþýna taþýyamayan, sýrtlarý nice seslerin acý feryatlarýyla kararmýþ biz kelime taþýyýcýlarýnýn boðuk kükreyiþleriyle gidip gelip boþaltým yaptýklarý iri iri titreyen kelime öðütücülerinin sesleri de duyulmaktadýr. Öyle ki varlýðýndan ötürü bir isme mazhar olamamýþ da az kullanýlmýþ kelimeleri tuz buz eden bir yüklem bozumu gibi öylece kararsýzca debelenen onlarýn duruþlarýný da kelime öðütücüleri olarak anlatacaðýmdýr.

Bu öðütücüler yaþantýmýzýn herhangi bir anýnda, düþtüðümüz bir belirsizlik durumunda, hiç tanýþmadýðýmýz bir kararsýzlýk sýðýnaðýnda, korkudan tir tir titrediðimiz bir kaygýlar silsilesinde ya da doðruya koþup yalanlarda boðulacaðýmýz karmaþýk bir tutulma sýrasýnda bütün heybetleri ile yanýmýzda bitiverip de hep beklenen meþru kurtarýcýlarýmýzmýþ gibi bir tavýrla o ana kadar olan tüm hallerimizi, tüm seslerimizi ve nihayet kayalara çarpýp da darbenin þiddetiyle binlerce parçalanan su köpüklerinin kayaya vuran sessiz gölgelerinin çaresizliðiyle dilimden düþen tüm kelimelerimi kocaman aðzýyla içine çekip de yutarak toz haline getirir ve bu kelime tozlarýndan yepyeni devasa bir kelime doðurur da o ana kadar dile gelemeyen yanlarýmýzý dahi sustururcasýna her þeyi birbirine katarak ve sizi de beni de bir nevi rahatlatarak dilime ve dudaklarýma kocaman bir SUSUYORUM kelimesini yapýþtýrýr da ben anlatacak ve anlatmýþ olduklarýmdan oluþacak olan, yüksekliði pek kestirilemeyen bu susuyorum kelimesinin gölgesine ilerleyerek, gölgesindeki seslerden, þehirlerden, þehirlerdeki uðultulardan, uðultulardaki kelimelerden, kelimelerdeki aðýzlardan, aðýzlardaki niyet ve dileklerden, dileklerdeki “bu hengameden, bu durumsuzluktan ve bu hurdalýktan kurtulma” hayallerinden, hayallerdeki hüzünler ve güzelliklerle büyüyen düþler ve düþüncelerin derinliklerinde sakin bir ada gibi görünen aklýnýzýn derin koridorlarýndan sesler getirmiþçesine durmuþsam ve þimdi burada eðer bir anlatýcý durumundaysam; Size bir yere geldiðimi söylüyorum. Geniþ, iki çýnar bir gölge