Ýnsan melek olsaydý dünya cennet olurdu. -Tevfik Fikret |
|
||||||||||
|
Nemli ellerinle dokunmuþtun çizgilerine dudaklarýmýn, yarý uyanýktým, yarý baygýn, hisseder gibi olmuþtum- sen kaybolmuþtun… mevsim geçmekteydi, soluyordu omzumdaki gamzelerin bronzluðu, ve siliniyordu güneþin son lekeleri … parmak uçlarýnda yürüyordun, ay gölgeni izliyordu, peþinden gelir gibi olmuþtum, hýzlanmýþtý adýmlarýn- sen kaybolmuþtun… vazgeçmiþken nefesini hisseder gibi olmuþtum ensemde, iyice sokulmuþtun, TOPRAK mevsimi bitmekteydi, “yok” olmuþtun… geç kalmýþ sarý bir yaz gecesinde, sen baþka bir mevsime gitmiþtin ben kendi mevsimimde hapsolmuþtum. Kuru yapraklarý silkeliyordum eteklerimden geldiðinde, daha erken yanýyordu evlerin ýþýklarý ve daha erken kapatýlýyordu pencereler - sen gelmiþtin… Kokun karýþmýþtý balkonda asýlý çarþaflarýn beyazlýðýna, sezer gibi olmuþtum - sen saydamlaþýp, kaybolmuþtun… kýsýk lambadan yansýyan gölgenin rengi yakýþmýþtý bir önceki geliþinden kalma bronzluðuna, yaklaþýr gibi olmuþtum, ýþýðý söndürüp, karanlýða koþmuþtun… bir önceki mevsimin acýlarýndan bozma baharat kokusuydu saran odalarý, kokladýðýný duymuþtum, ve hissetmiþtim –sen korkmuþtun… bir akþam üstüydü, eteklerimden kuru yapraklarý silkeliyordum geldiðinde, METAL mevsim dönümüydü, gitmeliydin- gitmiþtin de… uzak þehirlerden birinin tavaný kükürt kokuyordu, sis kaplamýþtý bir baþka þehrin denizini, þehirlerden biri kömür gözlü beyaz adamlarýn iþgalindeydi, saçak altlarýnda aþýklar öpüþüyordu bir diðerinde - sen gelmiþtin… ben bir önceki mevsimden kalma anýlarý yakýyordum, kara bir is vardý odamýn duvarlarýnda, gölgeni beklemekten yorulmuþ gibiydim- sen belirmiþtin… gözlerimde mevsim normalinin üstünde korku ve telaþ vardý, saklayamazdým, biliyorum –sen sezmiþtin… kapý altlarýndan sýzan uðultudan cesaretlenip, birkaç kelime edecek gibiydin, duyulur diye deðil, biliyorum o an susmak istemiþtin… SU mevsiminin sonuydu, belki bir baþka mevsimde gelmek üzere sen gitmiþtin… Aðzýmda geceden kalma þarabýn buruk tadý, kadehleri sarýp takvim yapraklarýna dizmek üzereydim rafa - sen gelmiþtin… Boþ þiþelerde biriktirdiðim göz yaþlarýmý içmek istediðini söylemiþtin yüzümdeki kanlý çanaktan - kurduðun ilk cümleydi- ve cevap beklemeden içivermiþtin… Vazgeçmeye baþlamýþtým gözlerimi yeþile boyamaktan, ve kýzgýndým nedense hala hayatta olmaktan, vazgeçmek üzere gibiydim- sen gelmiþtin… TAHTA’ya çalýyordu mevsim geldiðinde ve sen yine geride bir tutam teselli býrakýp ansýzýn gidivermiþtin… Kalbimin bir mevsim önceden miras söküklerini dikiyordum geldiðinde, güneþ gitmek bilmeyen arsýz misafiriydi gökyüzünün, iþte o vakitler- sen gelmiþtin… Kýrmýzý saçlarýný savuruyordu yukarýdaki kraliçe yüzüme, geldiðini görememiþtim… bir elinde beþ yapraklý yonca bir diðerinde mevsim gereði ATEÞ… -sen gelmiþtin… sana ilk “gitme” deyiþimdi- sen gitmemiþtin. (kabullenmek istemese de "O"na...) yeþim kýrlý
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
|
| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2024 | © yeþim kýrlý, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |