uyan iman
uyan kýnalý kuzum
çoktan çaldý okul zili
yine geç kaldýn kýzým

Ýman! Ýman! Ýman’ým!...
binlerce kez söylüyorum adýný
binlerce kilometre öteden
geçenlerde otuzuma vardým
vücudundaki kurþun sayýsý kadar
fazla yaþadým yani senden
uyan iman
sesimden utanýyorum inan
utanýyorum nefesimden

günlerdir aklýmdasýn kýzým
aklýma saplanan soðuk bir kancasýn
acýyla ýsýrdýðým yumruðum
dindirmiyor sýzýmý
Ýman! Ýman! Ýman’ým!..
önlüðün kana bulanmýþ
en sevdiðin renk kýrmýzý mý?

babalarýný fotoðraflardan sevmeye alýþmýþ
arkadaþlarýn varmýþ Ýman
hepsinin sapanýna adýn kazýnmýþ
hepsi okul çýkýþýnda buluþup
senin için taþ toplayacakmýþ
hadi uyan kýzým
arkadaþlarýn askerlerle saklambaç oynayacakmýþ
elma derse askerler sakýn çýkma yavrum

Ýman! Ýman! Ýman’ým!..
çýðlýðým düðümleniyor boðazýma
Ýman! Ýman! Ýman’ým!..
hadi birkez daha bak
bir kez daha gül bana