Bu sabah güneþten evvel açýldý gözlerim
müezzinler salladý bedenimi davudi sesleri ile
namaz uykudan hayýrlýdýr derken dudaklar
gözlerimde nazlanýyordu körolasý çapaklar
balkona çýkýp seyretmeye baþladým sokaðý
bir ben esniyordum sabahýn mahmurluðunda
bir de yorgun sokak lambalarý
bir aðaca doluþan kuþlar cývýldaþýyordu ahenkli
belli ki onlar da duymuþtu müezzinin sesini
uzattým seccademi Rahmanýn huzurunda
el baðladým,iki büklüm kývrýlan bedenimle
kimsenin önünde eðilmeyen baþým
eðilmek için aðýrlaþýyordu boynumda
baþým seccadeyi,seccade baþýmý kucaklarken
nedendir bilmem annem geldi aklýma
çocukken ilk o öperdi alnýmdan
seccadem tanýrdý annemin kokusunu
ben mi aðlardým,o mu aðlardý hatýrlayamam.
Ayrýlýrken yaratanýn birebir huzurundan
bir ayeti hatýrlayýp kapandým tekrar seccadeye
''Duanýzda olmazsa siz neye yararsýnýz ''diyordu Rahman
duamýz vardý mutlaka,isteyeceklerimiz de;
lâkin yüzümüz yoktu ,utanýyordum þahsýmca.
Koptu ruhum bedenimden uçtum bir yere
aðlamaklý gözlerimde bir mana alemi
gizlenmiþ duruyordu damlalarýn arasýna
küçücük çocuklar gördüm elleri açýlmýþ semaya
her birinin dilinde ayný yalvarýþlar,ayrý dilekler
''Rabbimiz!annemizi babamýzý bize baðýþla diyenler gibi
bisiklet,uçurtma isteyenler de vardý dualarýnda
bir avuç güvercin bedenli tertemiz yürek
Yusuf yüzlü, tatlý; öksüz çocuklar.
benim içinde dua eder misiniz diye sorunca
annen var mý diye sordu en küçükleri
evet deyince bir ah çekip oturdu yaþlý gözlerle
desene abi benden erken uyanmýþsýn sen
bugün de gelmeyecek annem deyip gidiyordu ki
sebebini sordum gözyaþlarýný silerken
-'Her gün birinin annesi gelirmiþ' diye söyleyince
içimi bir tuhaflýk kapladý,çocuk masumiyetini görünce
alnýmý bir sýcaklýk kapladý,irkildim aniden
annem öpmüþtü alnýmdan o sýcacýk busesiyle
seccade de uyuyup kalmýþým meðer dua ederken.
Gülümsememi fark etti annem,sebebini sordu
her gün bir öksüzün annesi gelirmiþ duasýna, doðru mu ?dedim.
'Bu sabah dua eden sen deðil miydin'? deyip kayboldu gözlerimden.
01.eylül 2003 Ýstanbul