"Yazarın özgürlüğü, yazdıklarının okurun aklını karıştırma özgürlüğüdür. Yoksa niye yazsın ki?" – Terry Pratchett"

Bilemedim...

Asma yüzünü çocuk / karalar bağlatma yüreğime / bilseydim, karanlıktan bu denli ürktüğünü / bir başına bırakırmıydım hiç sessizliğe /

yazı resim

Asma yüzünü çocuk
karalar bağlatma yüreğime
bilseydim, karanlıktan bu denli ürktüğünü
bir başına bırakırmıydım hiç sessizliğe
yüreğimin aydınlığı yırtamadıysa karanlığı
güneş olsamda görür müydüm güldüğünü
söyle ki,bileyim korkularını,
anlat ki,dinleyeyim duygularını
al,yüreğimi götür uzaklara
yalnız kör kuyulara düşürme
çöllerde kavurma temmuz sıcaklığında
susuzluktanda kurutma olur mu
nemli kalsın bir yanı; ya da ıpıslak
çünkü gözlerimde susuzluk
içimde volkanlar varken
kırk haramiden kaçırdığım sevdan
ve sevdana tutsak yüreğim
öyle yabansı ellerde tutsak düşmesin.

KİTAP İZLERİ

Eşekli Kütüphaneci

Fakir Baykurt

Fakir Baykurt’un Vasiyeti: Kapadokya’da Bir Umut Destanı Bir yazarın son eseri, genellikle edebi bir vasiyetname niteliği taşır; kelimelerin ardında bir ömrün birikimi, son bir mesaj
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön