her adýmýn ince bir sýzý yüreðimde
öyle yumuþak öyle uçar gibi endamýn
suya dokunuyor sanki ayaklarý
gün aðarýrken ürkek bir ceylanýn

-duyarmýsýn bir gün bu çýðlýðý
kimbilir tanýsan diyorum belki beni severdin-

rüzgarla seviþen taze fidanlar gibisin
kayboluþun gözlerimde kýzýl bir hüzün
sararmadan düþüyor sana meyleden hevesim
mevsimsiz ülkelerin yaðmuru gibi yüzün

-sen de üþürdün belki yaðamayan kar gibi
belki de bana burun kývýrýp gülerdin-

gözlerimden geçiyorsun uzak bahçelerden
daðlarýn içinden akan ýrmaklar gibisin
biliyorum dokunsam sana öleceðim
uðultuyla sarsýyor gecemi nefesin

-ah benim bu uzaktan sevmelerim
ölümcül çýðlarý çaðýran sesim-