GERÇEK


Saatine bakarak derin bir nefes aldý. Restoran kalabalýk olsa da , cam kenarýnda tenha bir masa ayarladýðý için, fazla göz önünde olmayacaklardý. Bir an o nun nasýl mutlu olacaðýný ve kendisini nasýl kucaklayacaðýný hayal etti. Restoran ýn kapýsýna bakarak “nerede bu kadýn” diye iç geçirdi.
Ayaðýný yere ritmik bir tempo ile vururken , ayný zamanda saatine bakýyordu. O na doðru yaklaþmakta olan bayaný görünce hemen ayaða kalktý. Hýzlýca bayanýn oturacaðý sandalyeyi çekmiþti ki , çok hýzlý hareket ettiðini fark ederek , derin bir nefes aldý.
Kendi sandalyesine oturur oturmaz , gülümseyerek “caným hoþ geldin” dedi. Kadýn “Ya Kemal kusura bakma. Trafik vardý” diyerek dudaklarýný büzdü. Kemal elini sallayarak “Ne önemi var hayatým. Geldin ya iþte” diyerek karþýsýnda oturan bayanýn yüzüne baktý.
-Herhalde direk iþten çýkýp geldin. Kýyafetlerin sabah iþe gittiðin kýyafetler ile ayný.
Kadýn, derin bir nefes alarak ,önce baþýný önüne eðdi. Sonra Kemale dönerek zoraki bir gülümseme ile cevap verdi.
-Hmmm evet. Eve gitmeye vaktim olmadý.
-Evlendiðimizde ne kadar fakir olduðumuzu hatýrlýyormusun Ebru.
Ebru, beklemediði bu soru yu duyunca baþýný kaldýrarak gözlerini Kemal in gözlerine kenetledi. Kemal, Ebru nun gözlerinin her zaman kinden daha sulu olduðunu farketmemezliðe vurarak , konuþmasýna devam etti.
-Sana evlenme teklifi ettiðimde, bir alyans alacak param yoktu. Bende sana bir söz vermiþtim.
Kemal yerinde duramayan bir çocuk gibi Ebru dan gözlerini ayýrmayýp, kendisine verdiði sözü hatýrlamasý için bekledi.
-Þimdi bunlarýn ne önemi var ki Kemal. O zaman daha mutluyduk.
Beklediði cevabý alamayan Kemal , hiç bozuntuya vermeden gülerek cebindeki parlayan yüzüðü çýkardý.
-Tatam
Diþlerini sýkarak Kemale bakan genç kadýn “Ayrýlmak istiyorum” diyerek baþýný önüne eðdi. Aðzý açýlarak gözleri irileþen Kemale bakan genç kadýn “Sakýn þimdi þaþýrmýþ gibi yapma. Sonumuzun geldiðini sen de biliyordun.” Diyerek elini masaya vurdu.
Omuzlarý neredeyse masaya kadar düþmüþ olan Kemal “Bu yüzükle bir baþlangýç yapmak istemiþtim” diyerek ,titreyen dudaklarýný durdurmak için elini aðzýna götürdü.
Baþýný saða sola sallayarak masadan kalkan Ebru, arkasýna dönere,k hayat arkadaþýna son kez baktý.
-Bir yüzükle gerçekler saklanamaz
Sanki o an restoran boþalmýþ ,içerisi ölüm sessizliðine bürünmüþtü. Kemal cam dan dýþarýyý uzunca izledi. “Haklý galiba” diyerek iç geçirdi.




MEHMET BURAK YÜKSEL