Sevgi, kaybettiðimiz bir anlam artýk dizelerde okuduðumuz, þarkýlarda dinlediðimiz… Yitip gidenlerimizin arkasýndan söylediðimiz birer sözcük... Oysa eskiden ne kadar çok anlam ifade edermiþ sevgi kelimesi, insanlar sevdikleri için üzülür, onlar için yapabileceklerinin en iyisini yapmak isterlermiþ. Sevgi çeþitli biçimlerde vücut bulurmuþ kendisine; anneye, babaya, sevgiliye, vatana daha birçok þeye. Sevgi öylesine güçlüymüþ ki hayatýn her yanýnda ona rastlamak mümkün, öylesine kuvvetli bir duygudur ki sarar tüm benliðinizi ve kaplar sizi.
Eskiler sevgiyi en güçlü bað olarak tanýmlarmýþ, hesapsýz ve masum. Bugün öylesine hesaplarýn döndüðü bir hale gelmiþ ki üstünden kimseye sadece onu sevdiðiniz için el uzatamaz duruma gelmiþsinizdir. Oysa öyle tanýdýktýr ki sevgi, siz o insaný yýllardýr tanýyor gibi hissedersiniz onu sevdikçe, elleriniz onunkini tuttukça öyle mutlu olursunuz ki… Ellerinizin birleþmesiyle sevgilerinizde birleþir, güçlenir. Ya da baþýnýzý yasladýðýnýz bir omuz olur sevgi, aðlar aðlar içinizdeki hüznü atarsýnýz, hatta ona devredersiniz. Sevgi alýr o hüznü kendi içine hapseder, siz ise sevgiyi hissedersiniz sadece. Hüznün gözyaþlarý yerini sevginin mutluluðuna býrakýr. Bazen de sevgi size kendisini sunar, ona danýþýn diye. Yanlýþlarýmýzý, hatalarýmýzý görmede sevgi etkili olur, hata kapýsýnda ki yolu o açar bize. Böylece sevgi hatalarýmýzý anlamamýzý saðlar, sevdiklerimize geri dönebilelim diye.
Bazen de sevgi en acý hayal kýrýklýklarýmýzý unutabilmemiz, affedebilmemiz için kendini siper eder. Sýký sýký sarar bizi, öfkemizi alýr içimizden sevgi galip gelebilsin diye öfke ve hayal kýrýklýðýyla savaþýr. Gönlümüzden tutar bizi kýran ve bizden af dileyen insana götürür. Der ki O da senin gibi insan, o da hata yaptý ama piþman, affet hadi sevginizin hatýrýna! Der ki insan bu hatalarýyla doðan tek varlýk, kýrmaya en müsait olaný. Ama sevmeyi en iyi bileni, en derinde hissedeni. Hadi tut elinden kaçmasýn, yitip gitmesin. Hadi tut gönlünden senin sevginle iyileþsin, unuttuysa eðer sevmeyi yeniden keþfetsin. Çekinme ona sevmeyi öðretmekten, hem belki sende kýrdýn onu. Sevgi öyle güçlüdür ki, öyle derinden gelir ki her türlü zayýflýðýmýzý onunla kapatýrýz, ona elini verdiniz mi sizin korkmanýza gerek yoktur artýk. O size her türlü güçlükle, hatayla baþ etmeyi öðretecektir, düþtüðünüzde yanýnýzda bulacaðýnýz tek þeydir o. Hastalandýðýnýzda sizi iyileþtirecek en önemli þeydir. Ölürken ruhunuzu uðurlayacak en deðerli þeydir o.
Sevgi bazen de anne babadýr. Elini tutmaktýr çocuðunun, büyüdüðünü görmektir. Onun mutluluðuna tanýklýk etmektir. Sevgi bazen de hayatýnýzý adadýðýnýz çocuðunuzun sizden kayýp gidiþine tanýklýk etmektir. Uzakta da olsanýz çocuðunuza sizin için en deðerli varlýk olduðunu hatýrlatmaktýr.
Bazen de sevgi vatandýr, topraktýr, ülkedir. Derindedir yeri, vazgeçilmesi en zor olanlardandýr. Sizin elinizden almak isteyenlere canýnýzla karþý koymaktýr. Gözyaþýyla sulamaktýr, kalpten derinden aðýt yakmaktýr.
Sevmek yaþamak demektir, sevginin olmadýðý bir yerin hiçbir anlamý yoktur. Sevmek küçük bir tohum ekmekle baþlar yüreklere, sonra o tohum filizlenir içinden sevgi çýkar. Herkese, her þeye karþý ama herkes, her þey içindir. Sevmek yüreklerin tamlýðýdýr, sevemezseniz eksik kalmaktýr. Yüreklerin sahip olduðu huzurlu bir týnýdýr sevgi, hadi kayýp gitmesine izin vermeden tutun onu sýkýca, sunun sevginizi herkese, her þeye. Eski bir sözcük olmasýn arkasýndan aðýt yaktýðýmýz insanlarýn. Var olalým yeniden sevgiyle bu dünyada. Sevgi sizinle olsun, sevmek sizi var etsin, sevgiyle kalýn.