..E-posta: Þifre:
ÝzEdebiyat'a Üye Ol
Sýkça Sorulanlar
Þifrenizi mi unuttunuz?..
Yaþama karþý sýmsýcak bir sevgi besliyorum... -Dostoyevski
þiir
öykü
roman
deneme
eleþtiri
inceleme
bilimsel
yazarlar
ÝzEdebiyat - Kütüphaneler - cebimdekiler

üryan ruh - cebimdekiler
Site Ýçi Arama:


- CEBIMDEKILER -

yüreðime dokunanlar




  Parmak Uçlarýmla Dokunarak Elveda Dedim Her Anýma… (GÖNÜL SEVÝNÇ) Günlük Olaylar 

Kapýmýn önünde beni uðurlamak üzere açmýþ olan hanýmelinin kokusunu çekiyorum içime sindirircesine… Hiç olmadýðý kadar dikkatli inceliyor evimi gözlerim… Ve sýk sýk artýk hiçbir þey eskisi gibi olmayacak cümlesi dökülüyor dilimden kendimin bile duymakta güçlük çektiði bir kýsýklýkta…

  Ýþte Gidiyorum Çeþmi Siyahým (Orhan TURAN) Sevgi ve Aþk 

Düþlerimden topladým tüm silahlarýmý ve bir gece yarýsý vurdum beni. Ýþte gidiyorum çeþmi siyahým! Bu sazýn kopmayan son teliyle çalýyorum türkümüzü! Kentin sýnýrlarýný kanatýyor, pýr pýr atan yüreðim ayrýlýðýn ilk sancýsýyla!

  Tarla Kuþuydu... Juliet! (Orhan TURAN) Sevgi ve Aþk 

Ah! Tarla kuþuydu, Juliet! Ve bunu hiç düþünmemiþti Romeo... Gün battýktan sonra sabahý beklemek, nereye konacaðýmý hiç bilmeden... Sabah çekip gitmek... Lanet ve lanet üstüne yine lanet...

  Ne Zaman Çok Ýstesem Gelme! (Orhan TURAN) Sevgi ve Aþk 

Ne zaman çok istesem gelme! Gecenin koruna atýp da gidiþin beni, karanlýktan korkan bir çocuk gibi, sevginin, aþka tutsaklýðýn yalnýzlýðýnda ve bir baþýma, kuyunun dibindeki taþ gibi bir baþýma, muhtaç býrak beni! Ne zaman çok istesem gemli!

  Tahta Kaþýk (Orhan TURAN) Sevgi ve Aþk 

"Seni seviyorum" diyebilmek için...

  Sen Ýçimde Kal Ey Sevdiðim! (Orhan TURAN) Sevgi ve Aþk 

Þimdi bu geceden sonra, yani bir sonraki geceye eþ düþen karanlýkta ve onu takip eden sonraki ayrýlýk zamanýnda, ya da sonrasýnda… Þimdi bu gündüzden sonra, yani bir sonraki gündüze eþ düþen aydýnlýkta ve onu takip eden sonraki ayrýlýk zamanýnda, ya da sonrasýnda… Þimdi bu düþündüðüm “sen”den sonra, yani bir sonraki düþünceme eþ düþen paragrafta ve onu takip eden ayrýlýk cümlesinde, ya da sonrasýnda… Þimdi bu yaþamdan sonra, yani bir sonraki yaþama eþ düþen zamanda ve onu takip eden sonraki ayrýlýk zamanýnda, ya da sonrasýnda, Kulaklarýn çýnlarsa sevdiðim, bil ki adýný anýyorum ve seni söylüyorum her daim!

  Büstler Ýnþasý (Orhan TURAN) Sevgi ve Aþk 

Ben içimdeki büstü yýktýktan sonra; geriye kalalýnýný sevdim. Sor kendine... Bir büst yaptýysan içinde; yýk gitsin... Geriye kalan bir "hiçse" vur gitsin... "Hiç" deðilse, al gitsin...

  Yaþadýðýmýz "Hayalse", "Gerçeklerine" Lanet! (Orhan TURAN) Sevgi ve Aþk 

Seninle yaþadýðým her saniye “hayalse” eðer, affet deniz gözlü; “Gerçeklerine” lanet olsun!

  Eðil Kadýn; Alnýndan Öpeyim! (Orhan TURAN) Sevgi ve Aþk 

Anladým. Senin olmadan huzur yok. Gözlerinde doðmadan, dolanýp tenine ceddimin emanetini çarþafa býrakmadan; Bu nasýl bir his, bu nasýl bir tutku…

  Ayýp Yalnýzlýklar... (Orhan TURAN) Sevgi ve Aþk 

Yol uzun olur; yürünür her mevsim ve her mevsim ellerimde birikir acýlarým. Yalnýzlýðým hiç parçalanmadý. Granitten bir heykeldir o ve hiç eðmedi baþýný. Hiç bir balyoz da ayýramadý yönünü ikiye... Varsay ki, çok terliydik ve soðuk su niyetine içtik hayatý. Her yanýmdan yýldýzlar kayarken yakalýyorum kendimi. Hepsini yüzüne yüzüne fýrlatmak vardý ve sana baðlamak her yýldýzý… Gidiyorum ben aþkým.

  Duman (Orhan TURAN) Sevgi ve Aþk 

Tam o ana denk düþtü, gözlerimin gözlerine demir atýþý; takýlý kalýp da göz bebeklerine... Saniyelerce, dakikalarca seyretmek istedim... Hüzün çöküp de kucaðýmýza baðdaþ kurduðunda; herþey bir kondöktürün düdüðüne üfürmesi gibi soðuktu.

  Güz Yangýný (Orhan TURAN) Yüzleþme 

Karanlýk sorgu odasýnda Azrail; her dem beni soruyor. Ýnadýna körlük, inadýna saðýrlýk ve inadýna lâl bir durum bendeki...

  Övüncül Yalnýzlýklar... (Orhan TURAN) Yüzleþme 

Þimdi dedem gibiyim... Akþam olduðunda çay demliyorum kendime, sonra sobaya odun atýyor, pencereme damlayan yaðmur damlacýklarýnýn, camdan aþaðýya doðru süzülüþünü izliyorum. O damlacýklarýn çýkardýðý “týk týk” seslerine de anlam yüklemiyorum artýk. Haftanýn herhangi bir gününün, diðer günlerine kýyasla daha baþka anlamlarý da yok! Pijamalarýmý giyip, ayaklarýmý yýkadýktan sonra uzanmak, tüm akþamlarýmýn ortak bir paydasý oluyor. Ýlk giden sen olmadýn! Senden önce de gidenler vardý.


 

 



 






| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yaratýcý Yazarlýk | Akademika Kitabevi

| Katýlým | Okur Üyeliði | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Sahne Arkasý |

ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim Yapým, 2024 | © Eser sahipleri, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin —kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda— herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz.