Dede efendi’nin aziz ruhuna.


Aþ da gel

Kim bilir kaç semavi eriþti meþk zamaný
Her dem senin içindir üzme caný, cananý
‘Seyr-i gülþen edelim’ geldi eyyamý bahar,
Þimdi vuslat var tende, þimdi seviþme aný.

Ay kuþanmýþ semada, uykusunda bir cihan,
Seste, ruhta, bestede çok özlendin gel aman.

Aklýný yaðmaya ver kaynayýp da coþ da gel
Sazlar seni bekliyor mihrabýna koþ da gel
Yar geldi, canan geldi, gel gel ‘Gülnihal’ geldi,
Kýrýlmasýn dal aðaç, kum çölünü aþ da gel.

Ay kuþanmýþ semada, uykusunda bir cihan,
Seste, ruhta, bestede çok özlendin gel aman.

Gazel

Ýstanbul altýn tabak, baþka bir ruh Mihriban
Yaþ döküp kan aðlýyor, ipek yaþmaklý fettan.

Kurudu aþk dallarým çabuk yetiþ medet ey
Nasýl yanmaz içinden, yüreðiyle tutuþan.

Geçen yýllarým hüsran elem, keder yan yana
Aðyarýn yar baðýnda narin çitlembik ceylan.


Aklýný yaðmaya ver kaynayýp da coþ da gel
Gönül sarayý suskun, mutrib yerin periþan.