Yýllardýr, bazen kýsa bazen oldukça uzun denebilecek süre, birkaç yerel gazeteye köþe yazdým - yazýyorum. Allah’ a þükürler olsun ki; herhangi bir konudaki duygu ve düþüncelerimi kaleme alma konusunda, hiç sýkýntý yaþamadým diyebilirim. Ancak, son zamanlarda ne yazacaðýmý, neyi nasýl anlatacaðýmý bir türlü bilemiyorum. Sebebi, ablam. Evet, ablam.

Gazetedeki köþemi, daha doðrusu herhangi bir konudaki fikrimi belirttiðim yazýmý okuduðunda, hemen telefona sarýlýyor: “ Kâmurannn ! ( Sinirli bir ses tonuyla.) Lütfen dikkat et. Baksana, kaç tane gazeteci tutuklandý. Ulusal basýndaki gazetecilerden sonra sýra, yerel gazete yazarlarýna gelecek. Saða- sola sataþmayý ( Aslýnda, görüþ belirtmeyi demek istiyor.), iktidar partisini eleþtiren yazýlar yazmayý býrak. Baþýný derde sokma.”

Gülesim geliyor. Beni kim ciddiye alýr ki. Gazetedeki yazýmýn altýna bir okuyucunun; ” Bu hanýmefendinin tahsilini merak ediyorum. Ne kadar düzeysiz bir yazý. Böyle bir yazýyý, bu gazetede ( Bolu Gündem’ i kastediyor.) gördüðüme inanamýyorum.” þeklinde görüþ belirttiðinden haberi yok tabi. Ben de utandýðým için söyleyemedim. O, beni saðlam bir kalem sanýyor. Okuyucuyu, aldýðým eðitimin düzeyinden þüpheye düþürecek kadar sýð yazdýðýma göre, kimse yazdýklarýmý ciddiye almaz diyemedim. “ Ben, tahtadan bir çuvaldýzým; ne kaybeden üzülür, ne bulan sevinir.” dedim. Anlatamadým. Sonunda ýsrarýna dayanamayýp; tamam abla, peki abla deyip, iktidar partisinden herhangi birinin, hele hele baþbakanýmýzýn görüþ ve düþüncelerine katýlmadýðýmý yumuþak bir dille de olsa asla yazmayacaðýma dair söz verdim. Ve bugün , ablama verdiðim sözü tutacaðým. Zavallý ablacýðýmýn benim yüzümden uykularý kaçmasýn. Kimsenin, gece þöyle mýþýl mýþýl uyuma hakkýný ve özgürlüðünü elinden alamam. Basýn özgürlüðü deðil ki bu, uyku özgürlüðü!

O nedenle, Dünya Kadýnlar Gününde; Küçük ve Orta Büyüklükteki Ýþletmeler Derneði’nin (KOBÝDER) Genel Baþkaný Nurettin Özgenç’in, kadýný prize- erkeði fiþe benzeterek “ Fiþ prize eþit deðildir.” þeklindeki açýklamasýnýn ne kadar esef verici bir durum olduðundan hiç söz etmeyeceðim. Erkeklerle eþit olmak için çaba harcayan kadýnlarý da, kartala özenen papaðana benzetmesine de çýtýmý çýkarmayacaðým. Ama sýrf ablamýn hatýrý için. Ya kargaya benzetseydi diye teselli bulacaðým yalancýktan. Teþekkür edemem. O kadar uzun deðil. Hatýr için, ancak bu kadarýný yapabilirim.

Ayný kiþinin, “ Bazý kadýnlarýn erkeklere ait bazý iþleri baþarýp birçok erkeði geride býrakmasý, tamamen istisnai durumlardýr.” demesine dahi gýkýmý çýkarmayacaðým. Korkumdan deðil, ablamýn içi rahat olsun diye yapacaðým bunu.

Dýþ ticaret açýðýnýn, cumhuriyet tarihinin rekorunu kýrdýðý gerçeðini, yalan varsayacaðým. Kars Ýmam Hatip Lisesi' nde yapýlan karne törenine katýlan Vali Ahmet Kara’nýn , " Esas karne insanýn mahþer gününde alacaðý karnedir." demesi, kabul edilebilir gibi deðil demeyeceðim. “ Bu dünyada valilik makamý önemli deðildir, önemli olan, öbür dünyada sana verilecek makamdýr.” demek istediðim halde, ablamýn yüzünden demeyeceðim. Ýçimden geçmesine raðmen, “ Bu dünyada son model makam arabalarýnýza binerken; öbür dünyada, sýrat köprüsünden nasýl geçeceðinizi düþünün. O köprüyü geçerken, - býrakýn mersedesi - üstüne binecek bir topal eþek (af edersiniz) bile bulamayacaksýnýz.” da diyemeyeceðim.

Sigarayý açýkta sattýðý için baþbakanýmýzdan azar iþiten market sahibinin, benzer bir durumla karþýlaþmamak için çekmeli perde yaptýrýp ve üzerine “ Dumansýz Hava Sahasý ” yazdýrýp asmasýndan, '' Baþbakaný kýzdýrmaya gelmez.'' demesinden hiç dem vurmayacaðým. Bu baðlamda; “ Ben baþbakanýmdan korkmak istemiyorum, kendisini sevmek istiyorum." ” diyeceðim. Eminim ablam, bu son cümlemi okuyunca, derinden bir oh çekecek.

Hüseyin ÜZMEZ’ in tahliye edilmesiyle ilgili iki lâf etmem , zaten olanaksýz. “ Suçlarýnýn ne olduðunu dahi bilmeden birkaç yýldýr içerde yatan gazeteciler aklýma geldiðinde, H. ÜZMEZ’ in serbest býrakýlmasýna þaþýrdým.” diyemeyeceðim. Akli dengesi yerinden olmadýðý rapor edilen bu kiþinin, kýsa bir süre sonra bazý tv kanallarýnda konuk edilip, krallar gibi aðýrlanacaðýndan adým gibi emin olduðumu da söylemeyeceðim. Ah ablacýðým ah ! Sana söz veren dilim tutulsaydý da keþke, bu durumlara düþmeseydim. Ýkiyüzlü davranmak zorunda kalmasaydým.

Evet ! Nihayet ablama verdiðim sözü tuttum. Bu yazýmda hiç muhalif görüþ belirtmedim. Böylece, baþým derde girmeyecek diye ablam çok sevinecek. Boþa sevinmesin. Ben böyle ýsmarlama yazý yazamam. Þu andan itibaren ablama verdiðim sözden çark ediyorum. “ Verdiðim söz yanlýþ anlaþýldý, maksadýný aþan bir konuþmaydý.” diyeceðim.Tabir caizse, birçok siyasinin yaptýðý gibi kývýracaðým - af edersiniz - . O zaman yalancý olursun mu dediniz ? Kiþiliksiz, pýsýrýk, duyarsýz olmaktansa; üzerimdeki baský sebebiyle yalancý olmak zorunda kalmayý tercih ederim. Yalancýlýðýmdan, ablamýn beni bu duruma düþürmesinden utanmasý gereken de ben olmuyorum . Peki kim mi ? Rica ederim sevgili okuyucu ! Yanýtýný bildiðin soruyu bana sorma.