‘’ Eskiye raðbet olsa, bitpazarýna nur yapardý. ‘’

Gün gelir eskir her þey, eskitilir. Bir köþede unutulur gider, tozlar içinde yeniden hatýrlanacaðý günü bekler. Eski bir arkadaþýmýn armaðan ettiði bir kitabýn ilk sayfasýnda birkaç satýr yazýlmýþtý çoktan artýk tükenmiþ ve atýlmýþ belki de geri dönüþüme bile uðramýþ tükenmez bir kalemle ve al yazýsýyla. Geçenlerde kitaplýðýmý karýþtýrýrken okudum yeniden. Þöyle yazmýþ o eski dost: ‘’ Tozlu bir rafta ve anýlara kalmamak dileðiyle.’’ 14.05.1991 Kitabýn adý: Tavý gelmiþti demirin.( N.Hikmet)
Elimi uzatýp bu kitaba yeniden dokunduðumda da o eski dostu hatýrlamanýn zamaný gelmiþti demek ki. Tozlar içinde de kalmýþ olsa da deðerli olan hiçbir þey deðerinden kaybetmez. Özellikle bir eski dost…

Eski bir kitap, eski dostlar, eski aþklar, eski notlar, eski þarkýlar, eski giysiler… Giysi dedim de bir gün týkýþtýrýlmýþ olduklarý köþeden elinize yeniden geçtiklerinde alýr þöyle bir üzerinize tutar ve aynanýn karþýsýna geçersiniz. Bu pek çoðumuzun baþýna gelmiþtir. Eskiyen sadece giysiniz deðil ayný zamanda vücudunuzdur. Eskiye ve gençliðe, tazeliðe özlem duyarak bakar durursunuz aynadaki hayalinize. Belki yine de kýyamayýp elinizdeki artýk küçülmüþ olan giysinizi yine aldýðýnýz yere yerleþtirirsiniz biraz da burukluk duyarak.

Günün birinde bir yerlerde gördüðünüz eski bir tanýdýk size eski sevgilinizi, eski aþkýnýzý hatýrlatýverir birden. Hani o aþklarýn gerçekten aþk olduðu zamanlarda buluverirsiniz yine kendinizi. O anki hislerinizi hiçbir sözcük açýklamaya yetmeyecektir. Gözleriniz dalýp gidecektir geçmiþe sadece.

O günlerde dillere dolanmýþ olan eski bir þarkýnýn naðmesini duyup mýrýldanmaya baþlayýverirsiniz. Düþünürsünüz, ne çok þey eskimiþ, eskilerde býrakýlmýþtýr.

Bir düþünelim þimdi. En deðerli bulabileceðiniz eskiniz nedir? Eski lambalý radyonuz mu, eski pikaplarýnýz mý, eski halýnýz veya kiliminiz mi, eski hatýra defteriniz mi, eski bir eþarp veya gömleðiniz mi, eski ayakkabýlarýnýz mý, eski avizeniz, eski gece lambanýz, çocuðunuzun eski oyuncaðý, minik patikleri, hâlâ toz sabun kokan zýbýnlarý mý? Liste uzar gider. Ben düþündüm de, kendi adýma en deðerli bulacaðým eski ‘’ Eski bir dost’’ tur. Yýllarýn eskitemediði ama yaþamýnýza yýllar önce girmiþ bir dost. Sýcacýk sesini duymak sýcak bir ele dokunmak kadar deðerli olan o ‘’ Eski dost’’…

Eski, güvenebileceðim, sesini bir süre duymasam özlediðim bir dostum olsun gönlüme nur yaðsýn.

Yýllara meydan okuyan, inadýna sevgi ve dostluklarýn büyüdüðü, büyütüldüðü, antika deðerinde dostlara sahip olabilmeniz dileðiyle…

Hoþça kalýn, sevgiyle kalýn dostlar.

Müþerref ÖZDAÞ