Dikkat et sözüme ey Âdemoðlu
Kendimi sizlere bir eden benim
Hürmet et izime ey adem oðlu
Var olan her þeyi var eden benim

Kâdir’im, acizlik atýna binmem
Alim’im, yalana, riyaya kanmam
Azim’im, billâhi sözümden dönmem
Ýkrarýn bozmaya ar eden benim

Hâkim’im, ben böyle bulduðum için
Ýlimde bir umman olduðum için
Ýns’i zerre içre saldýðým için
Senin idrakini zor eden benim

Her türlü zorluða gücün yetiren
Altý gün içinde iþi bitiren
Arzýn her yerinden toprak getiren
Âdem’i yoðurup, er eden benim

Ýblis niyetini ayan edince
Ýlmine aldanýp ziyan edince
Âdem’i görerek isyan edince
Onu huzurumda hor eden benim

Can verdim Âdem’e, halife sayan
Türlü nimetleri önüne koyan
Aklýndan geçeni anýnda duyan
Cennette haramý bar eden benim

Þeytan hilesine yýlan uyunca
Âdem ki Havva’yý doðru sayýnca
Ýkisi buðdayý yiyip, doyunca
Haramý yüzüne kir eden benim

Çýkarýp cennetten, salan dünyada
Bir güzel öcümü alan dünyada
Her kese bir umut olan dünyada
Onlarýn sesini gür eden benim

Kimine barýþý Kadeþ’te sunan
Kimine kendini güneþte sunan
Kimine rehayý ateþte sunan
Ateþ i Nemruta sur eden benim

Esmasý ulaþsýn diye yarýna
Nübüvvet bahþeden Nil’de Harun’a
Zenginlik vererek nice Karun’a
Sevinç nidasýný zâr eden benim

Kimine Býrahma, kimine Buda
Görünüp, onlarý çeken umuda
Davut, Musa, Eyüp ve de Mahmud’a
Meleðim Cibril’le car eden benim

Her dem yalvarýrdý boynun bükerek
Ala gözlerinden yaþlar dökerek
Sadece ruhunu göðe çekerek
Pedersiz Ýsa’yý sýr eden benim

Adým anýldýkça solduðu için
Ezelden aþkýmla dolduðu için
Âlemde Habib’im olduðu için
Ahmet’i gönlüme yâr eden benim

Dörttür dedim sahabenin üstünü
Sýrayla gezdirdim halef postunu
Adý güzel Muhammed’in dostunu
Her iki dünyada çâr eden benim

Sýrrýmý bildirdim bazý veliye
Bana vâkýf olan döndü deliye
Tarikat sýrdaþým Ýmam Ali’ye
Tasavvuf sýrrýmý tir eden benim

Bazen verdiðimle kör ettim ama
Bazen cemâlimi dür ettim ama
Bazen celâlimi nar ettim ama
Hepsini bir zaman hür eden benim

Kimine þaþýrtan sol u saðýný
Kimine yol eden Cudi Daðý’ný
Kiminin yeþertip gönül baðýný
Dünyada gözünü kör eden benim

Zikrine güvenmem cahil kularýn
Daim yanýndayým akil kullarýn
Sýrrýmý saklayan ehil kullarýn
Ahret makamýný ser eden benim

Türlü nimet veren aðaya, beye
Emrimce hayýra sarf etsin diye
Sorarsan “Mansur’a bu mu hediye”
Ona da vuslatý dâr eder benim

Anlayan nadirdir benim dilimi
Ýþaret ettiren sin’de Selim’i
Muhiddin Arabi denen kulumu
Cami eþiðinde zer eden benim

Pervâne’m vardýr ki gelir yoluma
Hâl’den verdik ona birkaç kelime
Sizler hoþça bakýn benim delime
Kendine firkati hâr eden benim