Ürkek bir ceylansýn sen. Buðulu gözlerinde gizemli sevda nemi. Ýnce bir gül yapraðýsýn, terin þebnem. Aklým, hep elif parmaklarýnda. Ayýn baþý döner tebessümünle. Yürürsen daðlar yürür ardýnca. Bense karýnca kararýnca seni hayal ederim yokluðunda. Hasretin daðý çöker yüreðime. Nefes alýp veririm öylesine…


Bir gün çýkýp gelsen meçhul iklimlerden. Yaþadýðým coðrafyada mevsimler deðiþir. Erguvanlar açar yeniden. Sona erer hazan mevsiminin hasret ayazýnda buymalarým. Geliþinle baharý yaþarým. Hele bir de çay demlersen zambak ellerinle… Gözlerinin buðusu çayýmýn buðusuna karýþýr. Ýþte o demde gönlüm kehkeþanlarla yarýþýr.


Sýraya girer menekþe ,lâle , hanýmeli , yasemin; ayaklarýna yüz sürmek için. Sim tenin gülleþir. Ýklimim güzelleþir. Sanýrým kanatsýz uçmak buna denir.


Hayalin gümüþ kýyýlarýnda, gümüþî kumlar öper ayaklarýný, yüreðime kan dolar. Kaným donar. Sýzý olursun cümle bedenimde. Ufkumda güneþ solar. Bulutlar turna kanatlarýnda baþka diyarlara hicret eder. Çoraklaþýr yüreðim. Çöl gecelerinde, ceylan bakýþlý kýzlar saçlarýndan bir sancak dokur, üstüne senin adýn iþlenir. Bin bir gece masallarýna sýðmaz esrarýn. Harýn daðlar gönlümü. Eþarbýnda siyah iri güller açar. Sen içimde hüzün gülü olursun.


Gül, gece ,çiy damlasý ; güneþ, ay hep seni özetler. Þiir yazmak istesem dibacesinde ,nihayetinde mutlaka sen olursun. Ýmge sen, uyak sen muhteva sen. Desen desen iþlerim kâðýda sana dair her þeyi. Yalnýz bir þeyi iþleyemem, sana olan sevgimi. Çünkü yazmaya kalksam kaðýt yanar, kalem tutuþur. Üflenir sur. Bu yüzden seni kalbimde saklarým. Sana dair yasaklarým.



Gel ey çayýmýn buðusu, yüreðimde akan dupduru su! Sensin efkârým, arým. Kimselere anlatamadýðým peri masalým. Ben senle varým. Sen yoksan gerçeðim yarým, hayallerim yarým…Ankara,14.06.2010 Ý.K