Bir akþamüstü heyecanla ütülenen giysilerin kokusu bütün evi sarýyor.
Heyecan az da olsa mevcut bende. Yolculuðun uzun olmasý yolculuk sýrasýnda yapýlacaklarýn listesini uzatýyor.
Bilindiði halde alýnan yol tarifleri akþamýn bitip gecenin baþlamasýna vesile oluyor sadece.
Karanlýk bir yolda ilerleyen otobüsün heyecaný hýzýna yansýyor sanki.
Gökyüzünde ne ay ne de yýldýz var. Otobüsün yola yansýyan ýþýðý öndeki karanlýðý bertaraf ediyor o kadar.
Kapý eþiðindeki basamakta garip bir adam oturuyor. Aylardýr yýkanmamýþ gibi. Üzerindeki giyecekler eski ve kirli. Ama adamda daha garip bir hal var ki o da yüzünde anlayamadýðým bir tavýr var. Sanki sýrtýnda taþýdýðý yük omzunu aþýp yüzüne yansýmýþ gibi. O kadar masum ki…
Kek uzatýyorum.
—Kek yer misin? Diye soruyorum.
Elini göðsüne bastýrýp -istemem- der gibi baþýný sallýyor.
—Hadi kýrma beni al diyorum.
Kýrmýyor beni keki alýp cebine koyuyor. Çocuklarýna götürecek belki?
Çocuklarý var mý?
Bir süre izliyorum. Ýsyan etmediyse Allah katýndaki deðerini düþünüyorum. Benden çok daha deðerli bu kesin.
Garip adam bir süre sonra iniyor.
Otobüsteki görevli bana dönerek adamdan bahsetmeye baþlýyor.
Kimsesi yokmuþ.
Kansermiþ.
Aðýz kanseri.
Çene kemikleri alýnmýþ
Bursa’ya tedavi amaçlý geliyormuþ
Bu otobüs denk geldiði zaman adamdan para almadan getirip götürüyorlarmýþ..

Kek vermiþdim...
Ne düþündü acaba?
Caný çekti mi?
Yiyemeyeceði halde.

Nereden bilebilirdim.
Aðlamama kim engel olabilir ki bütün otobüs bir araya gelse umurumda mý?

Hoþça kal sevgili günlük.

...


Burasý çok sessiz yine sevgili günlük. Sadece aðustos böceklerinin sesi gecenin sessizliðini bozuyor. Bir de uzaklardan bir bebek aðlamasý geliyor o kadar.

Ay yine tepeden gülümsüyor. Balkona yuva yapan kýrlangýç kuþu yine yavrusuna yiyecek taþýdý durdu. Bir ara baþka bir kuþ yuvaya girmeye kalkýþtý ama anne kýrlangýç hemen çýktý yuvadan “ben buradayým” der gibi. Ya yuvanýn yolunu þaþýran baþka bir anne kuþtu ya da baba kuþtu bilmiyorum yuvaya girmeye çalýþtý ama anne kuþ onu hemen kovdu. “baþka yuvaya” der gibi.
Bu gün yanýmýzdaki þezlongun altýna toplanan karýncalar dikkatimi çekti. Nasýl olduklarýný görmeliydin. Ýki sýra halindeydiler. Bir asker ciddiyetiyle kolaya doðru sýra halinde gelen karýncalar yine ayný ciddiyetle hiç sýralarýný bozmadan giden karýncalar.

Dökülen kolaya doðru gelip paylarýna düþeni alýp geri gidiyorlar. Bir karýnca bir susam tanesini taþýmaya çalýþtý yuvasýna götürmeyi baþardý elbette.
Geliþ ve gidiþ yönündeki karýncalar karþýlaþtýklarý zaman sanki birbirlerine bir þey söylüyorlardý, birbirlerine direktifler veriyorlardý sanki. Kolanýn döküldüðü alaný çok kýsa sürede istila ettiler . Ama düzenlerini hiç bozmadan tabi. Orada olan plaj çantasýnýn etrafýný sardýlar. Çantanýn sahibi durumu gördüðünde çýðlýðý bastý hemen. Korkuyormuþ. Rica ettim “ne olur bozmayýn bakalým ne yapacaklar ben çantanýzý temizlerim” dedim. Bir süre o da izledi insanlýk hali korkabilir düþüncesi ile çantasýný karýncalarýn yuvasýnýn olduðu yere silkeledim. Karýnca deyip geçmemek gerek, sanki insanoðlunun zekâsý var onlarda istenmedikleri yerde durmayacakmýþ gibi ben çantayý silkeledikçe döküldüler.

Oradan ayrýlýncaya kadar karýncalarý izledim, onlar hakkýnda yazýlanlarýn masal olmadýðýnýn kanaatine vardým. Oradan taþýdýklarý kolanýn þekeri mi idi yoksa suyu muydu bilmiyorum ama 3 saatte bir havuz baþý yýkanýyor ben ayrýldýktan sonra kesin orasýný yýkadýlar ve karýncalara bir kez bile bakma ya da seyretme zahmetine katlanmadan su hortumunu tuttular karýncalara doðru.

Ýþte böyle sevgili günlük yorum senin diyeceðim ama ne konuþabiliyorsun ne yazabiliyorsun yorum senin demem bile saçma…
Yazarým yine…
Ýyi geceler…



...



Bu gün ilk defa denizin çok güzel olduðunu farkettim. Deniz suyu yavaþ yavaþ çekiliyor. Görünüþü bakýlýrsa sanki gruplara ayrýlmýþlar ve sanki bir yolculuða çýkmak üzereler. Sessizce hissettirmeden çekilen su gruplar halinde gidiþinin aksine hýzla kýyýya vurmasý gitmeye hazýr olmadýðýný hatta korktuðunu anlatýyor gibi.
Ve kendini kuma atan su bir kavuþma anýnýn görüntülerini aksettiriyor.

Tam karþýda uzun bir direkte asýlý bayraðýmýz dalgalarýn aksine öyle nazlý nazlý sallanýyor ki. Bir metre bez ancak bu kadar deðerli ve güzel olabilir. Oda bu güzelliðinin farkýnda. Öyle maðrur ki. "kurban olurum kýrmýzý beyaz rengine rengine ay yýldýz þekline " demek geliyor içimden.

Bir kaç tekne kýyýya baðlý. Ýpini çözssem gider mi acaba?
Ýpi görmesem teknenin görüntüsüde ayný deniz suyu gibi. Biraz gidiyor, duruyor, ardýna bakýyor sonra geri dönüyor. Sanki iki arada kalmýþ gibi. Sanki alacaðý her iki karardanda korkuyor gibi. Kazanacaklarýnýn ya da kaybedeceklerinin muhasebesini yapýyor gibi.
Þu an beklemede. Ya ipini koparýp gidecek ya kalýp ipin çürümesini bekleyecek... Ýple birlikte kendiside çürüyerek...
Bir kýrlangýç kuþu balkona yuva yapmýþ, yavrularýna durmadan yiyecek taþýyor. Yavru kuþlarda doymak bilmedi bir türlü. Kadýncaðýz helak oldu gidip gelmekten...
Bir kadýnýn suya deðiyor ayaðý. Su soðuk buradan hissedebiliyorum. Kadýn koþarak geri çekiliyor. Orhan Veli'nin þiirindeki kadýnda kaçmýþmýydý acaba?
Bu gün sana farkýnda olunan güzelliklerden bahsetmek istiyorum biraz.
Maç yok, ortamda sessiz, sanýrým anlatabilirim.

Bir güzelliði farketmek ancak görmekle mümkün oluyor.
Sadece gözlerle deðil bütün ruhumuzla baktýðýmýz zaman ancak güzelliklerin farkýna varýp görebiliriz.
Bunun içinde ruhumuzdaki gereksiz detaylarý bulup atmamýz gerekiyor.
Bunu baþardýðýmýz zaman sadece gözümüzün önündeki güzellikleri deðil gözden ýrak olan güzellikleride görebiliriz.
Haydi bakalým þimdi temizlik zamaný. Kim ne anlýyorsa hemen iþe koyulsun.
buradaki sessizlik bozulmak üzere yine yazarým görüþmek üzere.
Hoþça kal.

Hani þair der ya "beni bu güzel havalar mahvetti" diye
Çok haklý bu güzel hava ve denizde beni mahvedecek sanýrým.
Þiirin devamýný düþünmek dahi istemiyorum.

Ýyi geceler...