HAYALÝMDEKÝ SESSÝZ GÝDÝÞÝM

Bulutlar gözüküyor uzaklardaki yerinden ýþýl ýþýl
Akþamýn kýzýllýðý çökmüþken þehre hüzünleniyorum birden
Gökyüzünün eþsiz güzelliði beni alýp götürüyor sevdiðimden
Mühürleniyor bir anda her bir þey
Yaðmur yaðar oldu birden insanlarýn üstüne sel gibi
Denizin sularý bile yükselir oldu nedensiz yere
Sevdiðimi düþlerken penceremin önünden birden kötüleþiyor hayalim
Kaçýyorum her bir yerden köþe bucak
Atýlýyorum eþsizliklere doðru ne düþündüðümü bilmeden
Yakýyorum baðrýmdaki derin acýyý harlatarak
Her harlayan ateþ koruyla birlikte
Daha da çok kopuyorum hem sevdiðimden hem de yaþamdan
Kapatýyorum gözlerimi bir daha yaþlý olmasýn diye
Kilit vuruyorum yüreðime bir baþkasý açmasýn diye
Öylece kapýlýyorum sularýn seline ne olur bana demeden
Yýldýzlarý gözlüyorum yolumda ilerlerken
Onlar bile üzülüyor bu sessiz gidiþime
Ne yapabilirim bu dünyada sevgisiz söyleyin yýldýzlar
Kimselere hatta kendime bile hissettirmeden
Hayalimide yanýma alýp kayboluyorum hayalimden
Bir daha kimselere gözükmemek adýna
Adýmý, cismimi ve her bir þeyimi unutturup
Bu hayattaki her güzel þeye
Ve hayallerimi her bir saniye gülümseyiþiyle süsleyen güzele
Veda ediyorum gözlerim onu özleyecek olsa da
Ama uyanýyorum hayalimden birdenbire
Hayaldi gördüðüm her þey belki de sadece kötü bir rüyaydý
Gerçek þu ki ben yaþadýkça seni seveceðim
Bedenimin bedenine mühürlü olduðu sevdiðim