“Belki bu kez”

Siyah gittikçe koyulaþýr mý?

Ardý ardýna dizili sokak lambalarý, otobüsteyiz. Yorgun bir sesle “ belki bu kez” dedi. Gözüm þehrin ýþýklarýnda takýlý “belki” dedim. Þehir arkamda kaldýðýnda dýþarýya bakmýyordum. Garip ama her dönüþte þehrime son kez bakýp ayný þeyi düþünmek, orda olduðunu bilmek yetiyordu. Yüzünü bana çevirdi uykusuz gözleriyle bana bakýp “çok mutluyum, buda diðerleri gibi bir gün biter mi” dedi, biraz korkak biraz masum. Sanki oda sonunu görüyor gibiydi. Herkesin düþündüðü olmasý gereken bir son vardý sanki bu iliþkide. “bilmiyorum” diyebildim biraz buruk.. Düþüncenin engel olduðu bir iliþkiydi bu mesafelerin deðil. Düþünceler büyük uçurumlar, derin çukurlar kazýyordu zemine ne kadar saðlam olabilirdi iþin içinde kibir karasý düþünceler varken. Anlýyordum, o yüzden sadece susuyordum.



“biliyorum oda yapacak ayný þeyi, ben burada olacaðým o orda nasýl inanayým ki ona nasýl güveneyim, belki bende yapacaðým bazý þeyleri…” dedi.



“niye seni inandýrmak için çýrpýnýyor o zaman” dedim biraz sahte.



“bilmiyorum iþte belki bu kez diyorum, seviyorum ama güvenemiyorum, bazen düþünüyorum niye ben ne suç iþledim de kaderim hep ayný çizgi üzerinde gidiyor, yalanlar çirkin ihanetler bana göre deðil, belki bu kez diyorum inþallah bu kez…”



Sustuk bir süre …



kimse konuþmuyordu otobüste, önümdeki kadýn aðlýyordu, baþý cama dayalý camdaki yansýmasý ve soluk seslerinden anlýyordum aðladýðýný belki de baðýra baðýra anlatmak istediði kusmak istediði bir acýsý vardý içinde… yan tarafýmýzdaki kýzlar bir o kadar suskun ve bitkin…



Baþýmý ona çevirdim “ belki “ diyebildim, herkes gibi onun gibi düþünerek.

Mutluluðun kenarlarýný kibir karasý düþünceler ince bir nakýþ gibi iþliyordu beyninde gözlerinden okunuyordu. Yol uzuyor ve baþka bir þehrin ýþýklarý göz kýrpýyordu.

Mutluydu, bozulsun istemiyordu. “belki bu kez…” diyebiliyordu sadece. Yüreðinin tüm gemilerini býrakmak istiyordu onun denizine ama fýrtýnalardan, yaðmurdan bir kez daha sarsýlmaktan çok korkuyordu. Küçük tekneleri batsýn sarsýlsýn istemiyordu.“bu kez" diyordu. "inþallah bu kez…” ve tüm küçük teknelerini bir bir býrakýyordu.



Otogarda biten bir aþk olmamalý bu “bu kez belki bu kez…” ihtimali bu kez olmalý.


…


Çiðdem TAÞ

02:18 12 mayýs 08