Ýþte yine
Olmayan bir anýmda
Sen yoksun
Bilsen ki
Sen ne hoþun
Aldýðým soluksun

Heyecanýmsýn
Varlýðýmsýn
Sen yarýnýmsýn
Hayallerimi okþayan
Gül hasreti kokumsun

Sana
Ulaþamadýðým
Her bir an
Sanki çölde
Susuz kalmýþ
Bir periþaným

Sensiz
Geçen zaman
Ve giden her an
Bir hücre hayatý
Yaþatýyor elbette
O an

Sen
Bilemezsin
Neler çektiðimi
Sen göremezsin

Bunun için
Hissederek
Seveceksin

Çünkü yoksun
Sen
Nasýl fark
Edeceksin

Sen
Hicraný yazarsýn
Güfteler yaparsýn
Sazýnla arkadaþsýn

Sineme
Býraktýðýn haz
Melalinde
Sýzlayan naz

Ne acýlar yaþattýðýný
Anlatan bu niyaz


Sen
Köþesinde kederini
Mýsralara döken

Issýz
Gecelerde
Dalgalara seslenensin

Sen
Geceden
Umut bekleyen
Sinesine ekilip
Sabredensin

Sen
Nasibi
Ýdrak ederek
Hilkatin mucibince
Ne hoþ süzülensin

Yüreðini
Gizleyensin sen
Bir asudelik
Bahþeden deðersin
Sen

Her zaman
Sessizsindin
Yalnýz
Kendi halinde
Baþkalarýn derdiyle
Dertlenendin

Sen
Sabredensin
Mühleti bilensin
Ne deðerli olan
Bir düþünensin