Hakikat karþýsýnda yaram aðýrmýþ meðer
Düþündükçe yüreðim daralýyor kalýyorum
Oysaki taptaze bir fide olarak yeþermiþtik
Esen rüzgârlardan, uçuþan tozdan bizardýk

Nasiplenmeyi bekledik þefkatin kanatlarýnda
Kâh aðladýk, kâh güldük anamýzýn kucaðýnda
Çok sýçramýþýzdýr uykularýmýzýn her arasýnda
Mananýn kuytusunda, vuslatýn yolculuðunda

Bilemezdik elbette ki neler gelecek baþýmýza
Ne zaman bir talih kuþu konacaktý kafamýza
Bitmeyen umutlarýmýzla, engin hülyalarýmýzla
Bizi asla terk etmeyen en sadýk yalnýzlýðýmýzla

Bir tutkuydu belki de ilk yeþeren sevdalarýmýz
Dayanýlmaz meraklarýmýz ilk çocukluk aþkýmýz
Akan gözyaþlarýmýz, anlamsýzdý kýzgýnlýklarýmýz
Unutulmayacaktý, kavuþamadýðýmýz merakýmýz

Tutkuyla baðlandýðým avuçlarýmýzda ki aþkýmýz
Heyecanýn senfonisini yaþadýðým, uçurtmamýz
Sevinçle koparttýðýmýz papatya, gelinciklerimiz
Koparak uçmuþtu güzel umutlarýmýz anýlarýmýz