Milyonlarca kar tanesinden biriyim þimdi ben. Yere doðru süzülerek inen, rüzgarla savrulup hangi bir köþeye tutunacaðý belli olmayan.

Tek baþýna kaldýðý anda sýcaklýða direnemeyip yok olmaya saniyeler kadar yakýn olan.

Omuz omuza olmaktan baþka yaþam koþulu olmasa dahi kendi kaderine doðru uçuþarak yol alan, çaresizce kendinden baðýmsýz uçuþan diðer taneleri seyretmekten baþka þansý olmayan.

Sýmsýký tutunarak etrafýnda ki diðer kar tanelerine ancak mevcudiyetini koruyabilecek olan, sokuldukça üþüyen; üþüdükçe var olan.

Sadece soðuða mahkum bir kar tanesiyim ben, soðukluk dýþýnda hiçbir þeye temasým olmasý mümkün olmayan. Varolabilmek için olduðum gibi kalmak zorunda olan. Varolmak için büyümek, büyümek için ise kendim gibi milyonlarca/milyarlarca kar tanesine sarýlmak zorunda olan. Bulunduðu yeri bembeyaz örten bir kar yýðýnýnýn parçasý olmasý gereken.

Zamanýn rengini siyaha döndüreceðini bilen fakat beyazdan baþka rengi olmayan, kir ile giyinen bir kar tanesiyim.

Düþtüðü yerden erimek dýþýnda ancak bir kartopu olarak veya süpürülen çamur birikintilerine kapýlarak ayrýlmasý mümkün olan, kendinden baþka deðdiði her þeyi soðutan.

Deðdiðini soðuturken kendi soðuðunu terk eden, sýcaklýðýný koruyamayýp o deðdiði tende eriyen…

Erirken veda edemeyecek kadar süratli yok olan, geride minicik bir damla öpücük býrakan yalnýz bir kar tanesiyim.

Diðer kar taneleri ile tek benzer yaný altý köþesi olan fakat tüm yanýlanlarýn yuvarlak sandýðý bir kar tanesiyim ben. Olduðum gibi deðil de yakýþtýrdýklarý gibi görenlerin gözünde ki altý köþesiz yuvarlak kar tanesiyim.