"Bu saatte uyanık olmak, henüz yazılmamış bir romanın ilk cümlesini kaçırmakla eşdeğerdir." - Dorothy Parker (Kurgusal)"

Geceye Sordum Seni

Geceye Sordum Seni.. Nereye sakladın diye, Karanlıkla Konuştum. Çamurda yürüdüm.

yazı resimYZ

Geceye Sordum Seni.

Karanlığın Sessizliğinde,
Zifir duygularıma,
Sordum seni.
Hayatımın en derin hücrelerinde.
Varlığını Gördüm.
seni sensiz yaşamak,
O kadar zor değildi,
Hayalınla yaşamak da,
Bana mutluluk veriyor.

Geceye sordum seni.
Gecenin ayazında.
Kayan yıldızların altında.
Uluyan kurbağa sesleri,
Dinlerken yalnız...
Tek seni düşündüm..
Hayatımdaki, yerini, önemini.
O kadar büyüktü ki,
Anlatamadım Kurbağalara.
Anlatamazdım.
Seni Ne kadar sevdiğimi.

Geceye Sordum seni.
Yağan yağmurun altında.
Islanmış bedenim üşüyordu.
Seni sensiz yaşıyordum.
Islak bedeni.
Çamurlu bahçeleri.
Hayalınla sensiz geziyordum.
Gökten gelen her yağmur tanesi,
Bana senden haber getirir.
Haber verir diye umut ediyordum.
Seni sensiz bekliyordum.
Yağan yağmurun altında.

Geceye Sordum Seni..
Nereye sakladın diye,
Karanlıkla Konuştum.
Çamurda yürüdüm.
Üstümdekileri parçaladım.
Gök yüzüne bakıp bekledim.
Göz yaşlarım, yağmurla sel oldu.
Sana sensiz ağladım.
Seni senden çok sevdim,
Haberin yok.

02/07/2006
Masum YİĞİT

KİTAP İZLERİ

Eşekli Kütüphaneci

Fakir Baykurt

Fakir Baykurt’un Vasiyeti: Kapadokya’da Bir Umut Destanı Bir yazarın son eseri, genellikle edebi bir vasiyetname niteliği taşır; kelimelerin ardında bir ömrün birikimi, son bir mesaj
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön