"Moda denilen þey o kadar çirkindir ki onu her altý ayda bir deðiþtirirler." -Oscar Wilde |
|
||||||||||
|
içinde ona doðru yol alan daha önce hiç duyumsamadýðý belki de baþka bir dünyaya ait ama dünyanýn kendisini bir anlýðýna bambaþka bir biçimde var edecek tuhaf bir izle dolaþýyordu. Adýmlarý giderek yavaþladý, çevresini þüpheli bakýþlarla incelerken aradýðý þeyin çoktan içine karýþmýþ olduðunu, nefes alýp verdiði her an giderek daha çok hissediyordu. Öylece durup nefes alýp verdiðini düþünse de her þey inanýlmaz bir hýzla deðiþiyor, yeniden biçimleniyordu. Daha önce hep bulduðunu zannettiði ama her dokunduðunda kaybolan büyülü anlarý hatýrladý. Bütün o cümlelerin, bakýþlarýn ve seviþmelerin içinde orada olduðunu hissettirecek kadar sezdirip sonra kayboluveren, hep kaçýrdýðýný hissettiði, hep kendinden çok uzaða kaçtýðýný hissettiði aþk-mýþ gibi yapan ama hiç de aþk olmayan önce heyecan verici (kaybolduðu an yakalanabilmek için kaçýyormuþ gibi) sonra giderek yorucu (hiç yakalanamayacakmýþ gibi ) benzer hikayeler yaþamýþ olduðunu fark etti. Ýþte yolun sonu dediði yerde hiçbir þey yapmaksýzýn öyle duruyordu, ve içinde bir þey anlaþýlmayý umursamaksýzýn kalp atýþlarýný hýzlandýrýyordu… Anlamak istiyordu bazý þeyleri sadece hissedebileceðini bilse de anlamak istiyordu. Rüzgardaydý iþte Soluðuna karýþmýþ içinde dolaþýyordu Odasýna dönüp yataðýna uzandýðýnda kaybolmuþtu yerini koyu bir keder dalgasýna býrakarak… Üzüldü, nefes alamadýðýný hissediyordu Telaþla kendini yeniden sokaða attý, biraz hava almak iyi gelir diyordu kendi kendine Bir çift delici bakýþýn çok yukarýlarda bir yerden onu izlediðinden habersiz gün boyunca yürüdüðü tüm sokaklarý yeniden yürüdü yoktu iþte hiç varolmamýþ gibi kaybolmuþtu birdenbire… uyandýðýnda hissettiði her þeyin bir düþ olduðuna kendini inandýrmaya çalýþýyordu bu bir düþtü ve ben uyandým diyordu kararlýlýkla düþler yaralayamazdý ve suçlanamazdý hiçbir düþ bitmiþ olduðu için… düþ müydü? unutamadý… ve unutamadýðýný karþýlaþtýklarýnda anladý henüz ismini bilmiyordu, isminin önemi yoktu henüz kokusu vardý, kokusu yeterdi tanýmaya tesadüfen karþýlaþtýklarýný zannediyordu O’ydu iþte nihayet karþýlaþmýþlardý kokusunu o zannediyordu gördüðü þeyi o zannediyordu içine iþleyen o zannediyordu ki en kýrýcý olan buydu… isimler hiç önemli olmamýþtý, yine de sordu (kadýnýn avucunda, cam bir þiþenin içinde öylece duruyordu ve durmaya devam edecekti, rüzgarda daðýlmak gibi bir arzusu hiç olmadan sadece vardý, bu yeterdi…) ona dokunuyordu ve her dokunduðunda teninin yandýðýný hissediyordu alýþmýyordu günler geçiyordu seyrelmiyordu heyecaný yine de kaybolmuyordu iþte… ne olursa olsun yanýnda olacaðým dedi fýsýltýyla hep yanýnda olmak istiyorum… kadýn gülümsedi ve biraz daha açtý þiþenin kapaðýný soluðuna biraz daha karýþtý koku… artýk tüm zamanlar birlikte olmak için vardý sorular yoktu cevaplar umursanmýyordu aþký sonuna kadar deðil sonsuzca hissetmek istiyordu, sonu yoktu ki… Var mýydý? Zaman geçtikçe kadýn korkmaya baþladý, Biteceðini biliyordu Þimdi aþkýn nesnesi vardý ve ona sahipti Ama azalýyordu kullandýkça ve yeni bir þiþe daha var mýydý bilmiyordu… Büyücüyle karþýlaþtýðý yerde dolaþýp duruyordu kadýn ama bir türlü bulamýyordu onu Son sözleri kulaðýnda çýnlayýp duruyordu, Tek istediði þey ona sahip olmak olduðu için duymazlýktan gelmiþti, ama doðruydu iþte… Caný çok yandýðý için hakký var sanýyordu duymamaya Diyetini çoktan ödemiþti Hak etmiþti sevilmeyi bir kez olsun gerçekten istediði gibi… Koku varolduðu sürece sevilecekti iþte kendiliðinden olmasa da Ama sadece varken… Þiþedeki son damlayý sürdü göðsünün ortasýna ve uyudu yorgunlukla…Sabah olduðunda her þey bitecekti bu yüzden güçlü olmalýydý Uykusunda biliyordu aþkla izleneceðini, her ayrýntýsýnýn sevileceðini ve incelikle sarmalanacaðýný… Uyandýðýnda yalnýzdý Büyücü aynadan gülümsüyordu, dudaklarý son sözlerini tekrarlarken… “Aþkýn sureti yoktur yine de yaratýlýr aþk varsa kendiliðinden, bitmezcesine sureti de olur o zaman vazgeçildiðinde yaratýlmaktan ne suret kalýr geriye ne iz… affet vazgeçenleri, vazgeçtikleri suretin deðil…”
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
|
| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2024 | © Ece Yerdeniz, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |