Sokak lambasýnýn altýnda bir çingene gül satýyordu, yaðmurdu, pusluydu ve yaslýydý, karalar baðlamýþtý sanki hava.
Titriyordum, soðuktu ve adýn gözlerimi daðlamýþtý.

Çingenenin yanýna yaklaþtým, sepete baktým,
kusura bakma dedim sevdiðimi arýyorum, güldü, halime üzüldü ve bak dedi,
anlamsýzca demetleri karýþtýrdým, aradým her baktýðým sen kokuyordu
ama hiçbiri sana benzemiyordu
adýn yazýyordu çelenklerinin kýrmýzýlýðýnda ve dikeni batýyordu her birini elime aldýðýmda, ellerim gül gibi kýpkýrmýzý olmuþtu, çingene kadýn acýmýþtý halime, insandý ne de olsa, kullanýlmýþ bir mendille ellerimi temizledi ve köþe baþýný gösterdi, ardýðýný bulamazsýn bende bir de oraya bak dedi, meyhaneydi, gittim meyhaneci, baba adammýþ, tanýrmýþ çingeneyi, adýný verdiðmde anlamýþtý o da, sakin bir masaya aldý beni ve tozlu bir plak attý, teyibi niye kapattýn dedim, o sana meze olmaz, eskiler eskileri hatýrlatýr, sesi boðuk da olsa dedi ve elinde bir þiþeyle geldi, yüzüme baktý, bana baktýðýný anladým ve kafamý kaldýrýrken masanýn orta yerine oturmuþ vazonun içinde kendini mahpus gibi hisseden gülü gördüm, aslýnda henüz gül deðildi, gelincikti, neden diye sordum insanlarýn dertlerinden kendi derdini unutmuþ meyhaneciye, neden bu gelincik neden benim masamda, sen önce bi iç dedi, þimdi anlatsamda anlayamazsýn önce iç dedi,içtim, doldurdu, içtim ben içtikçe o doldurdu, o doldurdukça ben içtim, artýk yeter anlat dedim,
bir kadehi kafaya dikti ve ne arýyorsun dedi, aradýðýnýn ne oduðunu sanýyorsun, bana baþýndan anlat, bende sana bu gelinciðin hikayesini anlatacaðým dedi, alkolün verdiði sersemlikle bakakaldým, konuþamadým, evet seni dinliyorum dedi,

     Bir kýþ günüydü dedim, soðuk bir kýþ günü, uzun bir yolculuðun vermiþ olduðu yorgunlukla bir gül bahçesine girdim, gülleri çok severim be dayý ne yapayým, girdim iþte, dokunmaya bile kýyamam, sadece koklarým konuþurum onlarla, hüzünlü olanlarýn dertlerini dinler acýlarýný hafiletirim,
aðlayanlarýn da yüzünü güldürürüm, adý gül deðilmi dayý gülmek yakýþýr onlara, ama bir tanesi vardý ki çok güzel gülüyordu, kokusu böðrümü deliyordu, bakýþlarý seni sevdim diyordu, dikeni batmýþtý yorgun yüreðime bir kere, bakmak bile bir ödülken ben koklamaya kalktým,

Kýzma bana be dayý güzel dediðin sevildiðinde daha bir güzelleþmezmi, ben sevdim be dayý,ben sevdim o da güzelleþti, o güzelleþti ben daha bi sevdim, bir de baktým zamanýn akrebi kýskaçlarýyla gitme vaktini hatýrlatýyor, sen olsan býrakabilirmiydin, ben býrakamadým be dayý kopardým, göðsüme, kalbimin ta orta yerine koydum, nasýlda sevindi önce, nasýlda sevdi yada sevdiðini sandý, yok yok sevdi bence ama koparmýþtým bir kere, önceleri tam olarak farkýna varmasada sonra sonra anlamýþtý nasýl bir bencil olduðumu, sýrf kendimi mutlu etmek için koparmýþtým güzelliðinin kaynaðýndan, sonralarý dikenlerini farketmeye baþladým, ama katlandým, öyle deðilmidir ama dayý,gülü seven katlanmalýydý dimi dikenine, ben de öyle yaptým fakat artýk eskisi gibi gülmüyordu, ne zaman ki o gülmüyordu ben daha bi seviyordum onu, ama artýk kokusunuda saklamaya baþladý benden, korkuyordum, kaybetmekten korkuyordum, hakkým yokken solmaya mahkum etmekten ve soluþunu seyretmekten korkuyordum, aslýnda neyden korkuyordum biliyormusun be dayý, aðlamaktan, ben hiç doya doya aðlayamadým, aðlamanýn nasýl bir þey olduðunu bilmediðim için hep korkuttu beni be dayý, bakma göz yaþlarýma onlar iki damla, belki de sigaramýn dumanýna bahane, neyse yapýlacak tek bir þey vardý, gülü bahçesine geri koymak, bende öyle yaptým, ilkten yerini yadýrgadý sevindi ama yabancýlýk çekti, diðer güller ilkten biraz kýzsalarda beraber sulanmýþlar ve beraber yeþermiþlerdi, affetmeleri zor olmadý.Aslýnda beni severlerdi onlarda. hala da severler yada öyle olmasýný ümit ediyorum, çünkü onlarý sadece seyrettim, dinledim, kokladým ve onlarla dertleþtim, onlardan oldum, onlara zarar vermedim, koparmak bir yer incitmedim bile onlarý, sadece olduklarý gibi sevdim, olduklarý yerde sevdim, sonra öylece terk ettim onlarý ve orayý, gittiðim yerlerde hep bir bahçe aradým, bir gül bahçesi, güzel kokan güzel gülen güllerin olduðu bir bahçe, ben bencil bir insaným, belkide bulsaydým o bahçeden güzelini unutuverirdim bir kalemde, yok be dayý unutmazdým ben bilmemmi kendimi, þiþede durduðu gibi durmuyo ya bu meret ondan böyle saçmalýyorum ki sonra zaten bulamamda öyle bir bahçe keza yakýnýndan uzaðýndan benzeyen bir bahçe de bulamamýþtým zaten, ama vazgeçmedim,

     Beni ayakta tutan bir avuç sevgi be dayý, vazgeçersem halim ne olur benim,
ama bir bilsen o güllerin kokusunu nasýl özledim, nasýl tütüyorlar burnumda, aðladýkça nasýlda batýyor dikenleri gözlerime, adý hala gözlerimde, sen anlarsýn, neleri oturmuþtur bu tabureye, kimler geçmiþtir bu dalgalarý rakýdan köpükleri þaraptan olan dertler denizinden.

     Aðlamakmý evet aðlýyorum artýk korkmadan, aðlamak güzel be dayý , dedim ya adý gözlerimde, aðladýkça dikeni batar gözlerime, o an gözlerimden akan yaþlarýn tuzlu tadý beni ona götürür, o mutlukta bana yeter be dayý, Ah be dayý bir kere daha görebilsem zamanýn akrebinin etrafýna ateþ yakacaðým, doya doya kokulu kokulu bakacaðým, batsada dikeni gözlerime aðlayacaðým be dayý, oooooooooooooffff dayý ooof,
Benden bu kadar. Þimdi söyle bakalým þu gelinciðin hikayesini,
     
     Ah be evladým ne yaptýn dedi dayý, baksana dedi gelincik bile boynunu büktü dedi.
Sen yorgun yolculuðunu gül bahçesinde dindirmek istedin ama senin bahçede gördüklerin gül deðil gelincikti, onlar sende gül oldu, ve gelincikler dedi sevgiden patlar gül olurlar, eðer onlar seni sevmeselerdi sevgini alamazlardý, ve göz yaþlarýný asla yalamazlardý, gelincikler sevgidir, yalnýz sevgi bir hiçtir, gelincikler sevgiyle gül olur sevgiyle gülerler dedi, Al dedi sana yeni bir gelincik al sana yeni bir sevgi, bu þiþede benden
     
     Sen bunu gül yap güldüðünde býrak git ki seni hep sevsin, ve sen her geldiðinde bir daha gülsün dedi, artýk bütün gelincikler sevgilimdi, gül olduklarýnda ve kusursuzca güldüklerinde býrakýp gideceðim sevgilim, dostum, caným, herþeyimdi,