Türkiye'de ümmetçi kafa yapýsýna sahip olanlar karþýlarýnda en büyük düþman olarak Türkçülüðü görmüþlerdir. Zaten, bir dine mensup olan insanlarýn, hangi ýrktan olurlarsa olsunlar, birlikteliðini savunan ümmetçilerle; hangi dine mensup olursa olsun bütün Türklerin birliðini savunan Türkçülerin anlaþmasý beklenemezdi. Burada ilginç olan, ümmetçilerin yalnýzca Türk milliyetçiliðini düþman görmeleri, buna karþýlýk kürt, arap gibi topluluklarýn milliyetçiliklerine ses çýkarmamalarý hatta bunlarý desteklemeleridir. Biz de bu yazýda, bahsettiðimiz ümmetçi – kürtçü dayanýþmasýnýn görünümlerini, sebeplerini ve sonuçlarýný incelemeye çalýþacaðýz.

Türkiye tarihine göz gezdirenler, ümmetçi – kürtçü dayanýþmasý ile ilgili birçok örnek bulabilirler. 13 Þubat 1925 tarihinde Türkiye Büyük Millet Meclisi ve Türk milletine karþý isyan eden ve Musul'u kaybetmemize yol açan Þeyh Sait buna bir örnektir. Aslýnda, vatan haini olduðu için idam edilen Þeyh Sait'le ayný yoldan fakat farklý yöntemlerle ilerleyen bir baþka hareket de kendisini "zamanýn harikasý (=bediüzzaman)" olarak nitelendiren Said-i Kürdî'nin "nurculuk" hareketidir. Cahil ve yarý deli bir kürt olan Said-i Kürdî (yahut baþka bir adýyla Said-i Nursî) hareketi, ümmetçilik ile kürtçülüðün nasýl yanyana geldiðini göstermesi bakýmýndan bir þaheserdir. Kürtlere övgüler düzen Kürt Sait, bir kürt milliyetçisi olduðu hâlde Ýslâmcýlýktan dem vurarak ümmetçileri etrafýnda toplamýþ, Türk milletine maddî-manevî darbeler vurmuþtur. Türklerin millî duygularýný köreltmekten baþka hiçbir iþe yaramayan nurculuk, ne acýdýr ki bünyesine kürtlerle birlikte tertemiz Türk çocuklarýný da katmakta, yarýn Türk ordusunun yiðit bir askeri yahut Türk devletinin þerefli bir çalýþaný olmasý muhtemel Türk gençlerinin geleceðini ümmetçilik ve gericilik zehiri ile karartmaktadýr. Nurculuðun, dolayýsýyla Kürt Said-i Nursî'nin ardýna takýlanlar, aslýnda kürt milliyetçiliðine hizmet ettiklerini bilmeden tatmin olmaya çalýþmaktadýrlar. Ümmetçiliðin ve kürtçülüðün iç içe geçtiði en geniþ kapsamlý ve en tehlikeli hareket, iþte bu "nurculuk" hareketidir.

Günümüzde ümmetçi - kürtçü ittifaký ile ilgili olarak gözlemlenmesi çok kolay örneklere rastlamak mümkündür. Eðer Ýslâmcý-ümmetçi televizyon kanallarýný beþ dakika izleyebilmek eziyetine katlanabilirseniz, bu televizyon kanallarýnýn nasýl ve ne derece kürt propagandasý yaptýklarýna þahit olursunuz. Kürtler ve onlarý yönlendiren güçler bir hareketin geliþiminde propagandanýn ve buna baðlý olarak basýn-yayýn organlarýnýn öneminin farkýndadýrlar. Israrla kurmak istedikleri kürt televizyon ve radyo kanallarýyla ulaþmak istedikleri gaye de kürtlüðün ve kürtçülüðün propagandasýný yapabilmektir. Fakat elbette ki bu kanallarý kuruncaya kadar boþ durmayacaklardýr. Bu süreç içerisinde ümmetçi televizyon kanallarý kürtçülerin ihtiyaçlarýný karþýlamaktadýr. Amerikancý takýmýn da bu konuda ümmetçilerden geri kalmamaya gayret ettiðini söylemeliyiz.

Ümmetçilerin kürtçülere destek olduðu apaçýk ortadadýr. Peki, sözde Ýslâm Birliði'ni savunan ümmetçiler milliyetçiliðe karþý olduklarý hâlde neden çifte standart uygulayýp Türkçülüðe düþman kesilirken kürtçülüðü desteklemektedir? Bir kere din olgusunun milliyet kavramýný yok edemediði, esasen dinin özünde böyle bir gâye de olmadýðý, bu sebepten dolayý bütün müslümanlarýn tek çatý altýnda toplanamayacaðý bütün aklý baþýnda insanlar tarafýndan bilinmektedir. Hatta, ümmetçiler de söylemek istemeseler dahi bu gerçeðin farkýndadýrlar. Bu yüzden onlarýn kürtçülüðe destek vermek istemelerinde baþka sebepler aramak gerekir. Bu sebepler siyasî ve ýrki sebeplerdir. Ümmetçilerin içindeki yoðun kürt nüfus ve nüfûzu onlarý böyle davranmaya zorlamaktadýr. Bunun dýþýnda, ülkeyi kargaþa ortamýna sürüklemek, böylece yeni bir rejimin, "þeriat düzeni"nin ülkede egemen olmasý için uygun bir ortam yaratmak düþüncesi de ümmetçilerin Kürtçülerle ortak hareket etmesindeki nedenlerden biridir.

Ümmetçi - kürtçü dayanýþmasýnýn nedenlerini anlamak kolay olduðu gibi ümmetçilerin Türkçülük düþmanlýðýný anlamak da kolaydýr. Ümmetçiler bu ülkeyi "þeriat düzeni" içerisine sokmak, Arap yazýsýný geri getirmek ve yeniden ümmet düzenine geçiþi saðlamak niyetindedirler. Oysa Türkçüler, "Son Baþbuð" olarak kabûl ettikleri Ulu Önder Atatürk'ün getirdiði düzenin yýlmaz koruyucularýdýrlar. Türkçülük, Atatürk'ün laiklik anlayýþýnýn hýrpalanmasýný engellemek için bir kale gibi durmakta ve bu yüzden laiklik düþmaný ümmetçi yobazlarýn saldýrýlarýna hedef olmaktadýr. Yobazlar bu devleti yeniden Arap dünyasýna yakýnlaþtýrýp karanlýklara boðmak isterken, Türkçüler, Atatürk'ün fikirleri doðrultusunda medenî bir Türk dünyasý yaratmak amacý güderler. Ýþte bütün bu sebeplerden ötürü ümmetçiler de kürtçüler de Türkçülüðe düþmandýrlar ve bu düþmanlýk onlarý yanyana getirmektedir. Asil Türk milletine düþen görev ise bu tehlikelerin farkýnda olarak kendi ýrkýný korumaya çalýþmaktýr. Türkler, bu yolda, Gazi Mustafa Kemal Atatürk'ün "Kanýndan olmayana güvenme" sözünü kürtçülere karþý parola edineceklerdir. Ýslâmcýlara ise yine Son Baþbuð Atatürk'ün þu sözünü haykýracaklardýr:

"Baylar ve ey millet, iyi biliniz ki Türkiye Cumhuriyeti þeyhler, derviþler, müritler, meczuplar memleketi olamaz! En doðru ve en hakîkî tarikat medeniyet tarikatýdýr."

Tanrý, Türk'ü Korusun!