Bu satýrlarý yazarken,sabah oluyordu
Ýçimdeki yara,hala kanýyordu
Ýlk sabahý deðildi,sensizliðimin
Biliyorum,sonuda olmayacaktý.
Nasýl olabilirdiki;
Gittiðim heryerdeyken,
Baktýðým her þeydeyken,
Hayallerimdeyken sen,
Bazen,denizen çýkarken,
Bazen,bulutlarden ineken
Nasýl son sabahý olurduki sensizliðimin.
Dalýp gittiðim duvarlarda sen varken,
Bastýðým her kaldýrým taþýnda adýn yazýlýyken,
Hatta hergün içimde besleyip büyütürken sensizliðimi,
Nasýl son sabahý olabilirki...