Bu evin kapýlarý
(Seni ölesiye seven
O kadýn tarafýndan)
Bir daha açýlmadýðýnda,
Saçaktaki mahzun bir kuþun titrediðini
Görmeyeceksin.
Çünkü / henüz,
Ýki bahar çiçek açtýn,
Ama / küçüðüm
Büyüyeceksin.

Sadece
Senin bakýþlarýnla aydýnlanan
O yorgun yüz,
Dinlenmeyecek gözlerinde,
Seni saran kollar
Okþayan eller
Varlýðýnla dolmayacak.
Ocakta
Senin sevdiðin yemekler
Kaynamayacak.
Nerede bu kadýn?
Neden
Açýlmayan kapýlarda yok?
Artýk pencerede neden beklemiyor yollarýný
Kimse bunu sana
Anlatmayacak.

Haydi sor
“Kimdi o kadýn? ”
“Þimdi nerde? ” diye.
Lâkin
Kim anlatsa o kadýný
Hep bir þeyler eksik kalacak,
Hedefler
Asla onikiden vurulmayacak.

Sen / o kadýnýn
Yorgun gövdesinden çýkan bir dalýn
Yeni açmýþ çiçeðisin bebeðim
Sevgilisin.
Bil ki
Hamuru bal þekerle karýlmýþ
Henüz dili açýlmamýþ,
Dünyadan habersizim!
Sen burada kalacaksýn,
O uzaklarda.....
Ama
O kadýn
Bir yanýyla gitse de buralardan
Diðer yaný
Mavi gözlerinde kalacak.
Kirpiklerinin gölgesinden
Dünyaya bakacak.

O savdý sýrasýný
Verilen rolünü oynadý çoktan.
Sahne ayný sahne
Dekor ayný dekor olsa da
Þimdi sahne sýrasý
Sende bebeðim.
Gül yanaklý
Badem aðýzlý çocuk!
Haydý çýk sahneye
Rolünü oyna.
Ama
O evi / o kadýný
Sakýn unutma.

- Torunum Enes'edir bu þiirim.