Keþkesiz günler yaþa ey dost...Düþüncende olmak,nedenini bilemeden...Kimsin,nicesin bilmeden... Önce kendine dost ol diyor ya o satýrlar...Zor bu..gerçekten..Bunca sarýlmýþken yüreðin dört bir yandan,engelleri aþýp bulamýyorum serabýn yüreðini..Düþüncemde çeliþiyor gençliðimin duvarlarý arasýnda býraktýðým yüreðim... Beni anlamak zordur..ben bile beni çözemedim..Beklediðim neydi.,bilemedim..En sevdiðim dediðim insanlar sonbahar yapraklarý gibi yok oluverdi.. Güvenmek ...Bu,bazen anlamýný yitiriyor da sevgi adýna yeniden filizleniyor.. Sana yüreðimdeki en güzel duygularla selam veriyorum ve yüreðine deðer verdiðin kadar deðer veren biriyle yaþamaný umuyorum.. Yoksa...yoksa yaþamak çok anlamsýz kalýr..Gerçekten bu böyle..yaþayan bilir... Sevgiler sana..