Nereye dursam vuruluyorum düþlere,
Nereye koþsam içimdeki sarhoþluðuna kapýlýyorum,
Taþlarla örülü her sokaðýn köþe baþýnda,
Iþýklara sorgulanýyorum,
Kelimeler var cebimde,
Yüreðimde cümleler güzelliðine,
Ýstermisin,
Pencereleri kuzeye bakan odamýn duvarlarýnda,
Tuvallerden çaldýðým yalnýzlýðý arýyorum,
Cilasý yeni atýlmýþ parkelere býrakýyorum gözlerimi,
Ve umuda yükleniþi suallerin utangaçlýðýnda,
Yüzümü kimlerden kaçýrýp,kimselerden saklýyorum,
Bilirmisin,
Yüreðimin kýyametlerinde suskunluklar dolaþýyor,
Ve çocuklarýn elma þekeri haylazlýðý,
Hani ekmek arasý balýk revaçta þimdi,
En çok gazetelerde ölüm haberleri okunuyor,
Kim ne oluyor da hayatýnda,kime ne anlatýyor,
Ne dursan duruyor zaman,
Ne koþsan koþuluyor,
Bilirmisin,
Sadece ayakkabý deðil,yüreðim parçalanýyor,

Karþý kýyýdayým,
Numaralar var elimdeki kaðýtta,
Ben yokluðuna bu kadar mý yaralýyým,
Hasretine bu kadar mý ayaktayým,
Bilmiyorum,
Gözlerime tüneyen akþamýn renginde,
Kuþlarýn ürkek bakýþlarýna saplanýyorum,
Hatýrlýyorum da,
Neler söyletecekti bu dilsizlik,
Neler anlatacaktý belki de bir heveslik,
Ver elini Kýyýköy,Harbiye,Anadolu Kavaðý,
Sarýyer,Ortaköy,
Ver elini bir kere de,
Ruhumu azad etsin bu belirsizlik,
Oysa ben barbunlarýn renginde susuz bir raký,
Aðlara takýlan yosun rengi,
Kýyýlarýnýn karþýsýndayým,
Denizlerinin yalnýzlýðýnda,
Dalgalarýn tenimi okþayan,
Sabahlarýmýn puslu viran havasýnda,
Yanýndayým,
Yokluðunda,

Sandýðý açýyorum kilitlerin pasýnda,
Kalkýp eskimiþ bir fotoðrafýn yýrtýlan köþesinden,
Hesap tutuyorum,
Kafa tutuyorum zamana,
Soyut çýrpýntýsýnda yüreðimden sana,
Kelimeler yolluyorum,
Cümleler býrakýyorum uykularýna,
Med cezire vururken kendini gece,
Yakamoz oluyorum,
Dokunamýyorum sana,
Dilimi mühürlerken kaybettiðim her hece,

Nereye dursam kayboluyorum aynalarda,
Nereye koþsam sensizlik,
Oysa tuttuðum notlar kayýp hayata,
Yaþlý bir martýyý öpüyor dudaklarýn,
Ve Kent düþüyor kendi sahnesinde,
Ýpini ben çekiyorum,
Ben kesiyorum halatlarýný gemilerin,
Sevdasýna lacivert,
Sevdasýna öpülen bütün gölgelerin,

Bir avuç çiviyle,
Mevsimin tahta merdivenlerine dayanýyorum,
Yasaklarýmda suskunluðun,
Belkisi olmayan yokluðun,
Kýrýk ruhlarýn çamurlaþan topraðýnda,
Robenson’un Cumasý,
Huysuzluðun,
Yaðmur’a münhasýr,
Uykusuzluðun var cümlelerime zýpkýn kesilen,
Bir avuç çiviyle,
Yalnýzlýðýmý duvarlara terkeden,
Ya da,
Belkilerle çoðalan sonsuzluðun,

Bilirim,
El ayak çekilir zamanla,
Kentime eyvahlar karantinasý,
Eski bir fotoðraf,
Ve bir köþesinde çaresizliðin sancýsý,
Kýrýlmýþtýr artýk uzaklýðýna yokluðunun aynasý,
Bilirmisin,
Ben hala karþýsýndayým kýyýlarýnýn,
Sýrtýmda yaþamak aðrýsý,
Bu cümleler,
Bu isimsiz nice kelimeler,
Dilsizliðime býçaklanan geceler,
Ardýndan bana kalan,
Masumluðunun sessizlik takýntýsý...