Bir çift güvercin olup
Uçuyorsun gözlerimden.
Baðlýyorsun elini-ayaðýný mehtabýn,
Daha bir karanlýða boðuyorsun geceyi
Karanlýðýn en derininden.

Sesin karýþýyor rüzgârlara
Yelken açýyor gökyüzünde
Bulutlara karýþýyorsun.
Yaðmur olup iniyorsun saçlarýma,
Yorgun / sana hasret bedenimi ýslatýyorsun
Okþarcasýna.

Sonra bir akarsuya yüreðini açýp
Gidiyorsun denize doðru,
Baþka damlalarla sarmaþ-dolaþ / gizliden,
Sahilde bir çakýl taþýnda ýþýldýyorsun
Arkadaþ oluyorsun balýklarla,
Konuþuyorsun,
Seçiyorsun sözcükleri en güzelinden.

Bereketli topraklar oluyor ellerin,
Buðday olarak / pamuk olarak boy veriyorsun.
Yanýk türküler söyleyen aðýzlarýn
Okþamayý unutmuþ / sevilmeye aç
Yorgun elleriyle devþiriliyorsun.

Bense
Sana ulaþamayan bir serçe kuþuyum.
Kanatlarým yorgun / uçamam.
Ay’ýn / güneþin yanýna varamam / biliyorsun.
Sen uzak bir sahilde,
Ama ben kürek çekemem o sahillerde,
Kanadým kýrýk / sandalým yok / sesim cýlýz
Sesimi duymuyorsun.

Seni aradým ekin tarlalarýnda,
Buðday baþaklarýnda bereketini,
Rüzgârda sesini,
Gözyaþýný aradým yaðan yaðmurda,
Ama görünmüyorsun.
Kimbilir kaç kez
Umutlarýn yeþerdiði yerde aradým seni,
Ama sen
Çaðrýlarýma cevap vermiyorsun.